devincio: Difference between revisions

113 bytes added ,  28 February 2019
2
(3_4)
(2)
Line 7: Line 7:
{{Georges
{{Georges
|georg=dē-[[vincio]], vīnxī, vīnctum, īre, [[fest]] [[umwinden]], [[umbinden]], [[verbinden]], [[festbinden]], [[fesseln]], I) eig.: [[devinctus]] fasciis, Cic.: [[devinctus]] [[tempora]] lauro, Tibull.: colla d. catenis, Sil.: opercula [[plumbo]], Liv. – alqm ad taurum, Plaut.: servum, Plaut.: leonem, Plin.: manibus pedibusque devinctis, Plin. – II) übtr.: A) übh. [[eng]] [[verbinden]], 1) im allg.: [[illud]] [[vinculum]], [[quod]] [[primum]] homines [[inter]] se [[rei]] publicae societate devinxit, Cic.: sanguinis [[coniunctio]] benevolentiā devincit homines et caritate, Cic.: se affinitate cum alqo, Cic. – 2) insbes. [[als]] rhet. t. t., die [[Rede]] [[kurz]] [[zusammenfassen]], [[zusammendrängen]], verba comprehensione, Cic.: [[ebenso]] unā complexione, Cic. – B) jmd. [[durch]] die [[Macht]] der Waffen, der Reize, der [[Rede]] usw. [[fesseln]], in Banden [[schlagen]], [[sich]] [[ganz]] zu [[eigen]]-, [[ergeben]] [[machen]], omnes omnium gentium partes [[tribus]] triumphis, Cic.: urbem praesidiis, im [[Gehorsam]] [[erhalten]], Cic.: filium [[suis]] copiis (v. [[einer]] [[Frau]]), Cic.: [[animus]] ebrietate [[devinctus]], gleichs. in Fesseln geschlagener, Sen. – consuetudine et coniugio liberali [[devinctus]], Ter.: uxoris misericordiā [[devinctus]], Ter. – mentem necessitate fati, Cic.: animos eorum, [[qui]] audiant, voluptate ([[durch]] die [[Anmut]] [[des]] Vortrags), Cic.: et [[quo]] [[quisque]] [[fere]] studio [[devinctus]] adhaeret, Lucr.: [[quo]] studio me a [[prima]] aetate devinctum fuisse [[saepe]] audivi, [[Fronto]]. – C) [[moralisch]] [[verbinden]], [[binden]], [[verpflichten]], [[verbindlich]] [[machen]], [[nötigen]], alqm [[sibi]] [[istoc]] [[facto]], Plaut.: alqm beneficio, Cic.: alqm iureiurando, Cic.: se scelere, [[sich]] [[schuldig]] [[machen]], Cic.: se cupiditate malā, [[sich]] [[verstricken]], Cic.: [[eius]] religione [[devinctus]] astrictusque, [[durch]] seine Eidespflichten gebunden u. umstrickt, Cic.: filii devincti maternis meritis, Corp. inscr. Lat. 6, 1754 (a. 395 p. Chr.). – / Perf. synkop. devinxti, Plaut. asin. 849.
|georg=dē-[[vincio]], vīnxī, vīnctum, īre, [[fest]] [[umwinden]], [[umbinden]], [[verbinden]], [[festbinden]], [[fesseln]], I) eig.: [[devinctus]] fasciis, Cic.: [[devinctus]] [[tempora]] lauro, Tibull.: colla d. catenis, Sil.: opercula [[plumbo]], Liv. – alqm ad taurum, Plaut.: servum, Plaut.: leonem, Plin.: manibus pedibusque devinctis, Plin. – II) übtr.: A) übh. [[eng]] [[verbinden]], 1) im allg.: [[illud]] [[vinculum]], [[quod]] [[primum]] homines [[inter]] se [[rei]] publicae societate devinxit, Cic.: sanguinis [[coniunctio]] benevolentiā devincit homines et caritate, Cic.: se affinitate cum alqo, Cic. – 2) insbes. [[als]] rhet. t. t., die [[Rede]] [[kurz]] [[zusammenfassen]], [[zusammendrängen]], verba comprehensione, Cic.: [[ebenso]] unā complexione, Cic. – B) jmd. [[durch]] die [[Macht]] der Waffen, der Reize, der [[Rede]] usw. [[fesseln]], in Banden [[schlagen]], [[sich]] [[ganz]] zu [[eigen]]-, [[ergeben]] [[machen]], omnes omnium gentium partes [[tribus]] triumphis, Cic.: urbem praesidiis, im [[Gehorsam]] [[erhalten]], Cic.: filium [[suis]] copiis (v. [[einer]] [[Frau]]), Cic.: [[animus]] ebrietate [[devinctus]], gleichs. in Fesseln geschlagener, Sen. – consuetudine et coniugio liberali [[devinctus]], Ter.: uxoris misericordiā [[devinctus]], Ter. – mentem necessitate fati, Cic.: animos eorum, [[qui]] audiant, voluptate ([[durch]] die [[Anmut]] [[des]] Vortrags), Cic.: et [[quo]] [[quisque]] [[fere]] studio [[devinctus]] adhaeret, Lucr.: [[quo]] studio me a [[prima]] aetate devinctum fuisse [[saepe]] audivi, [[Fronto]]. – C) [[moralisch]] [[verbinden]], [[binden]], [[verpflichten]], [[verbindlich]] [[machen]], [[nötigen]], alqm [[sibi]] [[istoc]] [[facto]], Plaut.: alqm beneficio, Cic.: alqm iureiurando, Cic.: se scelere, [[sich]] [[schuldig]] [[machen]], Cic.: se cupiditate malā, [[sich]] [[verstricken]], Cic.: [[eius]] religione [[devinctus]] astrictusque, [[durch]] seine Eidespflichten gebunden u. umstrickt, Cic.: filii devincti maternis meritis, Corp. inscr. Lat. 6, 1754 (a. 395 p. Chr.). – / Perf. synkop. devinxti, Plaut. asin. 849.
}}
{{LaEn
|lnetxt=devincio devincire, devinxi, devinctus V :: tie up, bind fast; obligate, oblige; unite closely
}}
}}