κοινόω: Difference between revisions

m
Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ"
m (Text replacement - " v.l. " to " v.l. ")
m (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''κοινόω''': μέλλ. κοινώσω Αἰσχύλ. Χο. 673· ἀόρ. ἐκοίνωσα Θουκ., Πλάτ., Δωρ. ἐκοίνᾱσα (ἴδε κατωτ.)· ― Μέσ., μέλλ. κοινώσομαι Εὐρ., Δωρ. -άσομαι Πινδ. Ν. 3. 19 πρβλ. ([[κοινάν]], [[ξυνάν]])· ἀόρ. ἐκοινωσάμην Τραγ., Ξεν., κτλ.· ― Παθ., ἀόρ. ἐκοινώθην Εὐρ., Πλάτ.· πρκμ. κεκοίνωμαι (ἀλλ’ ἐν μέσ. σημασίᾳ) Εὐρ. Ἀποσπ. 496· ([[κοινός]].) Κάμνω τι κοινόν, [[μεταδίδω]], ποιῶ τι κοινὸν εἰς ἄλλον, 1) [[ὅπως]] [[λάβω]] τὴν συμβουλὴν ἢ γνώμην του, κ. τινί τι Αἰσχύλ. Χο. 717 (ἐν στίχ. 673 [[δέον]] νὰ νοηθῇ αἰτ. τις) Εὐρ. Μήδ. 685, Ἀριστοφ. Νεφ. 197, κτλ.· [[ὡσαύτως]] τι ἔς τινα, Εὐρ. Ι. Α. 44· καὶ κ. τινὶ [[περί]] τινος, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 369, πρβλ. Arnold Θουκ. 8. 48· νυκτὶ κοινάσαντες ὁδόν, κοινοποιήσαντες τὸ ταξείδιόν των μόνον εἰς τὴν νύκτα (δηλ. ὁδοιποροῦντες διὰ νυκτὸς χωρὶς νὰ συμβουλευθῶσί τινα), Πινδ. Π. 4. 204. 2) [[ὅπως]] καταστήσω τινὰ μέτοχόν τινος, κοινώσαντας τὴν δύναμιν κοινὰ καὶ τὰ ἀποβαίνοντα ἔχειν Θουκ. 1. 39, πρβλ. 4. 4, Πλάτ. Νόμ. 889D· τὰ περὶ τὰς κτήσεις... τοῖς συσσιτίοις ὁ [[νομοθέτης]] ἐκοίνωσεν Ἀριστ. Πολιτικ. 2. 5, 15· [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, [[κοινάσομαι]] ὕμνον λύρᾳ (ὡς ὁ Ὁράτ. commissi calores fidibus), Πινδ. Ν. 3. 19· [[ὡσαύτως]] μέσ. ἀόρ. ἐπὶ ἐνεργ. σημασ., Ἱππ. Ὅρκ. 1. κ. τὴν οὐσίαν τῇ τοῦ παιδός, ἑνῶσαι τὴν μίαν [[μετὰ]] τῆς ἄλλης, Ἰσαῖ. 89. 25. 3) καθιστῶ κοινόν, [[μιαίνω]], [[μολύνω]], Ἀποκάλ. κα΄, 27. ― Μέσ., θεωρῶ ἢ κηρύττω ὡς ἀκάθαρτον ἢ βέβηλον, Πράξ. Ἀποστ. κ΄, 15· πρβλ. κοινὸς VII. II. Μέσ., κοινολογοῦμαί τινί τι, βουλεύματα Αἰσχύλ. Ἀγ. 1347· κοινούμεθα... ἐγώ τε καὶ Λάχης τὸν λόγον Πλάτ. Λάχ. 196C· τὸ [[πρᾶγμα]] Δημ. 890. 13· ἀπόλ., οὔτ’ ἠθέλησας, οὔτ’ ἐγὼ ’κοινωσάμην Σοφ. Ἀντ. 539. β) ἐνεργῶ [[ὥστε]] νὰ ἀνακοινωθῇ, τινί τι Πλάτ. Συμπ. 218Ε, Μένανδ. ἐν Μονοστίχ. 351· τι [[πρός]] τινα Πλάτ. Νόμ. 930C· 2) συμβουλεύομαι, τῷ θεῷ Ξεν. Ἀν. 5. 10, 15, Ἑλλ. 7. 1, 27· κοινώσασθαι ἑαυτοῖς [[περί]] τινος Πολύβ. 7. 16, 3, κτλ.· ― [[ὡσαύτως]] κ. τινι, συμφωνῶ μετά τινος, Ἀριστ. Μεταφ. 1 (min.) 1, 3. 3) εἶμαι [[μέτοχος]], τινος Εὐρ. Φοίν. 1709, Κύκλ. 634, Λυσίας 128. 42· τινί τινος, μετά τινος εἴς τι, Εὐρ. Ἀνδρ. 933. 4) [[ὡσαύτως]] μετ’ αἰτ. πράγμ., [[λαμβάνω]] [[μέρος]] ἢ [[μερίδιον]] ἔν τινι, [[συμμετέχω]], κοινοῦσθαι τὰς ξυμφορὰς ὁ αὐτ. ἐν Ἴωνι 608, πρβλ. 858· οὕτω, κοινοῦσθαι τὸν στόλον Θουκ. 8. 8· τὴν τύχην Ξεν. Πόρ. 4, 32. ΙΙΙ. Παθ., ἔχω κοινωνίαν μετά τινος, ἰδίως ἐπὶ σαρκικῆς μίξεως, Εὐρ. Ἀνδρ. 38. 217· ἀλλήλοις Πλάτ. Νόμ. 673D· [[ὡσαύτως]], κοινωθεὶς ξανθῷ χρώματι, δηλ. βαφεὶς [[κίτρινος]], Πλάτ. Τίμ. 59Β.
|lstext='''κοινόω''': μέλλ. κοινώσω Αἰσχύλ. Χο. 673· ἀόρ. ἐκοίνωσα Θουκ., Πλάτ., Δωρ. ἐκοίνᾱσα (ἴδε κατωτ.)· ― Μέσ., μέλλ. κοινώσομαι Εὐρ., Δωρ. -άσομαι Πινδ. Ν. 3. 19 πρβλ. ([[κοινάν]], [[ξυνάν]])· ἀόρ. ἐκοινωσάμην Τραγ., Ξεν., κτλ.· ― Παθ., ἀόρ. ἐκοινώθην Εὐρ., Πλάτ.· πρκμ. κεκοίνωμαι (ἀλλ’ ἐν μέσ. σημασίᾳ) Εὐρ. Ἀποσπ. 496· ([[κοινός]].) Κάμνω τι κοινόν, [[μεταδίδω]], ποιῶ τι κοινὸν εἰς ἄλλον, 1) [[ὅπως]] [[λάβω]] τὴν συμβουλὴν ἢ γνώμην του, κ. τινί τι Αἰσχύλ. Χο. 717 (ἐν στίχ. 673 [[δέον]] νὰ νοηθῇ αἰτ. τις) Εὐρ. Μήδ. 685, Ἀριστοφ. Νεφ. 197, κτλ.· [[ὡσαύτως]] τι ἔς τινα, Εὐρ. Ι. Α. 44· καὶ κ. τινὶ [[περί]] τινος, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 369, πρβλ. Arnold Θουκ. 8. 48· νυκτὶ κοινάσαντες ὁδόν, κοινοποιήσαντες τὸ ταξείδιόν των μόνον εἰς τὴν νύκτα (δηλ. ὁδοιποροῦντες διὰ νυκτὸς χωρὶς νὰ συμβουλευθῶσί τινα), Πινδ. Π. 4. 204. 2) [[ὅπως]] καταστήσω τινὰ μέτοχόν τινος, κοινώσαντας τὴν δύναμιν κοινὰ καὶ τὰ ἀποβαίνοντα ἔχειν Θουκ. 1. 39, πρβλ. 4. 4, Πλάτ. Νόμ. 889D· τὰ περὶ τὰς κτήσεις... τοῖς συσσιτίοις ὁ [[νομοθέτης]] ἐκοίνωσεν Ἀριστ. Πολιτικ. 2. 5, 15· [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, [[κοινάσομαι]] ὕμνον λύρᾳ (ὡς ὁ Ὁράτ. commissi calores fidibus), Πινδ. Ν. 3. 19· [[ὡσαύτως]] μέσ. ἀόρ. ἐπὶ ἐνεργ. σημασ., Ἱππ. Ὅρκ. 1. κ. τὴν οὐσίαν τῇ τοῦ παιδός, ἑνῶσαι τὴν μίαν μετὰ τῆς ἄλλης, Ἰσαῖ. 89. 25. 3) καθιστῶ κοινόν, [[μιαίνω]], [[μολύνω]], Ἀποκάλ. κα΄, 27. ― Μέσ., θεωρῶ ἢ κηρύττω ὡς ἀκάθαρτον ἢ βέβηλον, Πράξ. Ἀποστ. κ΄, 15· πρβλ. κοινὸς VII. II. Μέσ., κοινολογοῦμαί τινί τι, βουλεύματα Αἰσχύλ. Ἀγ. 1347· κοινούμεθα... ἐγώ τε καὶ Λάχης τὸν λόγον Πλάτ. Λάχ. 196C· τὸ [[πρᾶγμα]] Δημ. 890. 13· ἀπόλ., οὔτ’ ἠθέλησας, οὔτ’ ἐγὼ ’κοινωσάμην Σοφ. Ἀντ. 539. β) ἐνεργῶ [[ὥστε]] νὰ ἀνακοινωθῇ, τινί τι Πλάτ. Συμπ. 218Ε, Μένανδ. ἐν Μονοστίχ. 351· τι [[πρός]] τινα Πλάτ. Νόμ. 930C· 2) συμβουλεύομαι, τῷ θεῷ Ξεν. Ἀν. 5. 10, 15, Ἑλλ. 7. 1, 27· κοινώσασθαι ἑαυτοῖς [[περί]] τινος Πολύβ. 7. 16, 3, κτλ.· ― [[ὡσαύτως]] κ. τινι, συμφωνῶ μετά τινος, Ἀριστ. Μεταφ. 1 (min.) 1, 3. 3) εἶμαι [[μέτοχος]], τινος Εὐρ. Φοίν. 1709, Κύκλ. 634, Λυσίας 128. 42· τινί τινος, μετά τινος εἴς τι, Εὐρ. Ἀνδρ. 933. 4) [[ὡσαύτως]] μετ’ αἰτ. πράγμ., [[λαμβάνω]] [[μέρος]] ἢ [[μερίδιον]] ἔν τινι, [[συμμετέχω]], κοινοῦσθαι τὰς ξυμφορὰς ὁ αὐτ. ἐν Ἴωνι 608, πρβλ. 858· οὕτω, κοινοῦσθαι τὸν στόλον Θουκ. 8. 8· τὴν τύχην Ξεν. Πόρ. 4, 32. ΙΙΙ. Παθ., ἔχω κοινωνίαν μετά τινος, ἰδίως ἐπὶ σαρκικῆς μίξεως, Εὐρ. Ἀνδρ. 38. 217· ἀλλήλοις Πλάτ. Νόμ. 673D· [[ὡσαύτως]], κοινωθεὶς ξανθῷ χρώματι, δηλ. βαφεὶς [[κίτρινος]], Πλάτ. Τίμ. 59Β.
}}
}}
{{bailly
{{bailly