οὐδέ: Difference between revisions

|lstext='''οὐδέ''': (οὐ δὲ) ἀρνητικὸν [[μόριον]] ἔχον σχέσιν πρὸς τὸ [[μηδὲ]] οἵαν τὸ οὐ πρὸς τὸ μή, ἐν μέρει μὲν σύνδεσμ., ἐν μέρει δὲ ἐπίρρ. Α. ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀντιτίθεται πρὸς τὸ μέν, ὅτε ἐκδόται τινὲς γράφουσιν οὐ δέ…, Ἰλ. Ε. 138, Ω. 418· [[ἄνευ]] τοῦ μέν, Ε. 21, κτλ.· [[ἐνίοτε]] μετὰ τὸ πρῶτον [[οὐδέ]], ἀκολουθεῖ ἕτερον [[οὐδέ]], ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἑήνδανεν, οὐδὲ ποθ’ Ἥρῃ, οὐδὲ Ποσειδάων’, οὐδὲ γλαυκώπιδι κούρῃ Ω. 25. ΙΙ. πολλῷ συχνότερον ὡς τὸ Λατ. neque, nec, συνδέει προτάσεις, ἐν ᾧ τὸ [[οὔτε]] χρησιμεύει εἰς σύνδεσμον μερῶν τῶν προτάσεων· [[προσέτι]] τὸ δὲ ἐν τῷ οὐδὲ δίδει εἰς αὐτὸ δύναμιν διασταλτικήν, ἐν ᾧ τὸ τε ἐν τῷ [[οὔτε]] δίδει εἰς αὐτὸ [[ἁπλῶς]] συμπλεκτικὴν ἢ συνδετικὴν δύναμιν, ἴδε Ἕρμανν. εἰς Elmsl. Εὐρ. Μήδ. 4. 2) [[ἐνίοτε]] χωρὶς νὰ προηγῆται ἀρνητικόν, Κίρκη δ’ ὡς ἐνόησεν ἔμ’ ἥμενον, οὐδ’ ἐπὶ σίτῳ χεῖρας ἰάλλοντα Ὀδ. Κ. 375· τραχὺς [[μόναρχος]] οὐδ’ [[ὑπεύθυνος]] Αἰσχύλ. Πρ. 324, πρβλ. 102. 257, κ. ἀλλ.· δεινὸν γάρ, οὐδὲ ῥητὸν Σοφ. Φ. 756, πρβλ. 996, Ο. Τ. 398, 868, Ἡρόδ. 1. 97, κτλ.· [[οὕτως]] ἡγουμένης συνθέτου λέξεως περιεχούσης ἄρνησιν, ὃν ἠτίμησ’ [[Ἀγαμέμνων]], οὐδ’ ἀπέλυσε θύγατρα Ἰλ. Α. 95· ἀνήμεροι γὰρ οὐδὲ πρόσπλατοι ξένοις Αἰσχύλ. Πρ. 716· ἄστειπτος οὐδ’ [[οἰκουμένη]] Σοφ. Φ. 2· [[ἄθικτος]] οὐδ’ οἰκητὸς Ο. Κ. 39. 3) ἡγουμένου ἁπλοῦ ἀρνητικοῦ, [[οὐδέ]], βρώμης δ’ οὐχ ἅπτεαι οὐδὲ ποτῆτος Ὀδ. Κ. 379· [[οὐκέτι]] σοὶ … [[μένος]] ἔμπεδον [[οὐδέ]] τις ἀλκὴ Χ. 226· οὐκ ἔχων βάσιν [[οὐδέ]] τιν’ ἐγχώρων Σοφ. Φ. 691, πρβλ. [[αὐτόθι]] 681, 905, 955. κτλ. Ἐνίοτε τίθεται μεταξὺ δύο λέξεων ἐπὶ τῆς σημασίας τοῦ [[οὔτε]], σιδήρῳ δὲ οὐδ’ ἀργύρῳ χρέονται οὐδέν, [[οὔτε]] [[σίδηρον]] μεταχειρίζονται [[οὔτε]] χρυσόν, Ἡρόδ. 1. 215· Θεσσαλοῦ μὲν οὐδ’ Ἱππάρχου οὐδεὶς [[παῖς]] Θουκ. 6. 55· ἁπλοῦν μὲν οὐδὲ δίκαιον οὐδὲν ἂν εἰπεῖν ἔχοι Δημ. 594. 12. ΙΙΙ. [[ὅταν]] τὸ οὐδὲ ἐπαναλαμβάνηται ἐν ἀρχῇ δύο κατὰ σειρὰν προτάσεων, τὸ πρῶτον οὐδὲ κεῖται [[πολλάκις]] ἐπιρρηματικῶς (κατωτ. Β), ἐκφέρον [[οὕτως]] ἰσχυροτέραν ἀντίθεσιν ἢ τὸ [[οὔτε]]..., [[οὔτε]]· - ἡ δευτέρα ἄρνησις [[εἶναι]] συνήθως ἡ ἰσχυροτέρα, καὶ μὴν οὐδ’ ἡ [[ἐπιτείχισις]] οὐδὲ τὸ ναυτικὸν ἄξιον φοβηθῆναι Θουκ. 1. 142· [[οὕτως]] ἔχομεν τὸ οὐδὲ τρὶς ἐπαναλαμβανόμενον, Ὀδ. Χ. 221, Σοφ. Ο. Τ. 1378. ΙV. τὸ οὐδὲ δύναται [[ὡσαύτως]] νὰ τεθῇ μετὰ τὸ [[οὔτε]], κατὰ [[σχῆμα]] ἀνακόλουθον ὡς συμβαίνει ἐν τῷ τε..., δέ..., (ἴδε ἐν λ. [[οὔτε]] ΙΙ. 3)· ἀλλὰ παρ’ Ἀττ. δὲν δύναται τὸ [[οὔτε]] νὰ τεθῇ μετὰ τὸ οὐδὲ (ὡς ἐν Ἰλ. Α. 115, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 22)· - πρβλ. [[μηδὲ]] Α. 2. Β. ΕΠΙΡΡΗΜΑ, Λατ. ne. quidem, παρ’ Ὁμ. τὸ πλεῖστον μετ’ ἐπιρρήμ., οὐδ’ ἠβαιόν, οὐδὲ ὀλίγον, Ἰλ. Β. 386· οὐδὲ τυτθὸν Α. 354· οὐδὲ [[μίνυνθα]] Υ. 27· οὕτω καί, [[ἐπεὶ]] οὔ οἱ ἕνι φρένες οὐδ’ ἠβαιαί, [[διότι]] δὲν ἔχει φρένας οὐδὲ κἄν ὀλίγας, Ξ. 141, πρβλ. Ὀδ. Φ. 288· - παρ’ Ἀττ. [[συχνάκις]] μετὰ τοῦ εἷς ([[ὁπόθεν]] [[οὐδείς]]), οὐδ’ ἂν εἷς δύσειεν Ἀριστοφ. Πλ. 137· καὶ δὲν πάσχει ἔκθλιψιν πρὸ τοῦ ἕν, οὐκ ἄλλ’ οὐδὲ ἓν [[αὐτόθι]] 138, πρβλ. Βατρ. 927· [[ὡσαύτως]], οὐδὲ καθ’ ἓν Θουκ. 2. 87· οὐδὲ παρ’ ἑνὸς Ξεν. Κύρ. 2.3, 10, κτλ. - Τὸ οὐδὲ τοῦτο [[συχνάκις]] ἕπεται μετὰ τὸ καί· καὶ οὐδὲ αὐτοὶ μόνον, ἀλλὰ καί..., Θουκ. 7. 56, πρβλ. Ξεν. Ἀν. 3. 2, 4, κτλ.· - [[ὡσαύτως]], ἀλλ’ [[οὐδέ]], κοινότατα ἐν τῇ φράσει ἀλλ’ οὐδ’ ὥς…, Ἰλ. Η. 263, Ι. 351, κτλ.· ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἐννοίας, οὐδὲ γ’ Πλάτ. Φαίδων 97Α, Β, 106Β· οὐδὲ γ’ αὖ ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 499Α οὐδὲ μὴν Ξεν. Ἀν. 3. 3, 50, κτλ.· Ἐπίρρ. οὐδὲ μέν, Ἰλ. Ι., κτλ.: - [[ὡσαύτως]], οὐδὲ μὲν οὐδὲ Β. 703, κτλ.· οὐδὲ γὰρ [[οὐδέ]] τις [[ἄλλος]] Ὀδ. Θ. 32, κτλ., [[ὅπου]] τὸ πρῶτον οὐδὲ [[εἶναι]] συνδετικόν, τὸ δὲ δεύτερον ἐπιρρηματικόν (ne quidem) ἴδε ἀνωτ. Α. ΙΙ, 2· - [[συχν]]. παρ’ Ἀττικ., τούτῳ μὲν οὐδὲ διελέγετο Λυσ. 99. 11, πρβλ. Ἀριστοφ. Νεφ. 425· οὐδ’, εἰ γέγονεν, [[οἶδα]] Δημ. 248. 6, κτλ. Γ. ΕΠΑΝΑΛΗΨΙΣ τοῦ οὐδὲ καθ’ ἑαυτὸ ἢ μετ’ ἄλλων ἀρνητικῶν. Ι. ἔν τε τῇ ἀναφορικῇ καὶ τῇ προσδιοριζομένῃ δεικτικῇ προτάσει, [[ὥσπερ]] οὐδ’ ηὔχετο, ([[οὕτως]]) οὐδ’ ᾤετο Πλάτ. Ἀλκ. 2. 141Α, πρβλ. Ξεν. Κύρ. 1. 6, 18. ΙΙ. οὐ γὰρ [[οὐδέ]], [[οἷον]]: ἀλλ’ οὐ γὰρ οὐδὲ νουθετεῖν ἔξεστί σε Σοφ. Ἠλ. 595, πρβλ. Αἴ. 1242, Ο. Τ. 287, κτλ.· οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Ἰλ. Ε. 22, Ζ, 130, κτλ.· οὐδὲ μὲν οὐδὲ Β. 703, κτλ.· οὐ μὰν οὐδὲ Ψ. 441, κτλ.· πρβλ. οὐ Γ.

|sltr=[[οὐδέ]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[following]] [[affirmative]] sent., cl.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> and… [[not]] ὡς δ' [[ἄφαντος]] ἔπελες, οὐδὲ φῶτες [[ἄγαγον]] (O. 1.46) ὣς ἔννεπεν, οὐδ' ἀκράντοις ἐφάψατο ἔπεσι (O. 1.86) περὶ θνατῶν δ' [[ἔσσεσθαι]] μάντιν ἔξοχον, [[οὐδέ]] ποτ ἐκλείψειν γενεάν (O. 6.51) ἤρειδεν δέ μιν [[Φοῖβος]], οὐδ' Ἀίδας ἀκινήταν ἔχε ῥάβδον (O. 9.33) [[οὐδέ]] μιν φόρμιγγες δέκονται (P. 1.97) φρενῶν [[ἔλαχε]] καρπὸν ἀμώμητον, οὐδ' ἀπάταισι θυμὸν τέρπεται (P. 2.74) οὐδ' ἀπίθησέ νιν, ἀλλ (P. 4.36) οὐδὲ κομᾶν πλόκαμοι ᾤχοντ' ἀγλαοί, ἀλλ (P. 4.82) οὐδ' ἀλλοτρίων ἔρωτες ἀνδρὶ φέρειν κρέσσονες (N. 3.30) [[οὐδέ]] [[μίν]] ποτε [[φόβος]] [[ἀνδροδάμας]] ἔπαυσεν ἀκμὰν φρενῶν (N. 3.39) οὐδὲ θερμὸν [[ὕδωρ]] τόσον γε μαλθακὰ τεύχει γυῖα (N. 4.4) σοφοὶ δὲ μέλλοντα τριταῖον ἄνεμον [[ἔμαθον]] οὐδ' ὑπὸ κέρδει [[βλάβεν]] (N. 7.18) οὐδ' Ὑπερμήστρα παρεπλάγχθη (N. 10.6) οὐδ' ἀμόχθῳ καρδίᾳ προσφέρων τόλμαν παραιτεῖται [[χάριν]] (N. 10.30) οὐδὲ παναγυρίων ξυνᾶν ἀπεῖχον καμπύλον [[δίφρον]] (I. 4.28) οὐδ' ἔστιν [[οὕτω]] [[βάρβαρος]] [[οὔτε]] [[παλίγγλωσσος]] [[πόλις]], ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει [[κλέος]] (I. 6.24) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> adversative, [[but]] — [[not]] οὐδ' ἔλαθ Αἴπυτον ἐν παντὶ χρόνῳ κλέπτοισα θεοῖο [[γόνον]] (O. 6.36) οὐδ' ἔλαθε σκοπόν (P. 3.27) [[οὐδέ]] ποτε ξενίαν [[οὖρος]] ἐμπνεύσαις ὑπέστειλ' [[ἱστίον]] ἀμφὶ τράπεζαν (I. 2.39) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b> [[following]] a neg. sent., [[phrase]], [[nor]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> κέκριται [[πεῖρας]] οὔ τι θανάτου, οὐδ' [[ὁπότε]] (O. 2.32) οὐ χθόνα ταράσσοντες ἐν χερὸς ἀκμᾷ οὐδὲ πόντιον [[ὕδωρ]] ἀλλὰ (O. 2.64) [[οὐκ]] [[ἔμειν]]' [[ἐλθεῖν]] τράπεζαν νυμφίαν οὐδὲ παμφώνων ἰαχὰν ὑμεναίων (P. 3.17) “οὔ τί που [[οὗτος]] [[Ἀπόλλων]] οὐδὲ μὰν χαλκάρματός ἐστι [[πόσις]] Ἀφροδίτας” P.4.87. “οὐ πρέπει νῷνχαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ' ἀκόντεσσιν τιμὰν [[δάσασθαι]]” (P. 4.148) [[οὐκ]] ἐρίζων [[ἀντία]] τοῖς ἀγαθοῖς οὐδὲ μακύνων [[τέλος]] [[οὐδέν]] (P. 4.286) οὔ μιν ἄλυξεν, οὐδὲ μὰν βασιλεὺς Γιγάντων (P. 8.17) [[καίπερ]] ἐφαμερίαν [[οὐκ]] εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας [[ἄμμε]] [[πότμος]] ἅντιν' ἔγραψε [[δραμεῖν]] [[ποτὶ]] στάθμαν (N. 6.6) αἰσιᾶν οὐ κατ' ὀρνίχων ὁδόν· οὐδὲ [[Κρονίων]] ἀστεροπὰν ἐλελίξαις [[οἴκοθεν]] μαργουμένους στείχειν ἐπώτρυν (N. 9.19) ἀλλ' οὔ νιν φλάσαν οὐδ ἀνέχασσαν (N. 10.69) οὐ [[φιλοκερδής]] πω τότ' ἦν οὐδ [[ἐργάτις]]· οὐδ ἐπέρναντο γλυκεῖαι μαλθακόφωνοι ἀοιδαί (I. 2.6) —7. οὐ γὰρ [[πάγος]] οὐδὲ [[προσάντης]] ἁ [[κέλευθος]] γίνεται (I. 2.33) [[οὔτοι]] τετύφλωται μακρὸς [[μόχθος]] [[ἀνδρῶν]] οὐδ' ὁπόσαι δαπάναι ἐλπίδων ἔκνιξ ὄπιν† (I. 5.57) κεῖνον οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει (v. l. οὐ κὶς) fr. 222. 2. [[στῆναι]] μὲν οὐ [[θέμις]] οὐδὲ παύσασθαι φορᾶς ?fr. 358. irregularly coordinated, ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει [[κλέος]] οὐδ' ἅτις Αἴαντος Τελαμωνιάδα καὶ πατρός (I. 6.26) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[οὔτε]] [[οὐδέ]]. τοῖς [[οὔτε]] [[νόστος]] [[ὁμῶς]] [[ἔπαλπνος]] ἐν Πυθιάδι κρίθη, οὐδὲ μολόντων πὰρ ματέρ' ἀμφὶ [[γέλως]] γλυκὺς ὦρσεν [[χάριν]] (P. 8.85) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> τε οὐ [[οὐδέ]]. Οὐλυμπίᾳ τε Θεόγνητον οὐ κατελέγχεις, οὐδὲ Κλειτομάχοιο νίκαν [[Ἰσθμοῖ]] θρασύγυιον (P. 8.37) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>d</b> οὐδὲ [[οὐδέ]]. ἐξίκετ' οὐδ ἀνέμους ἔ[λ]ᾳ[θ]εν οὐδὲ τὸν εὐρυφαρέτραν ἑκαβόλον (Pae. 6.110) οὐδὲ πελέκεις οὐδὲ [[Σειρήν]] (“[οὐ]-οὐδὲ οὐδὲ to be presumed, Zuntz, C. R., 1935, 5) ?fr. 339.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>e</b> [[οὔτοι]] [[οὐδέ]]. [[οὔτοι]] με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ [[Θῆβαι]] fr. 198a.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>f</b> fragg. ]γονουτουν ἀμπελ[ ]ιατων οὐδ' Ἀχελωιο[ (οὔτ' ὦν οὐδὲ vid. Lobel) Πα. 13. c. 11. ἀνδροφθόρον, οὐδὲ [[σιγᾷ]] κατερρύη fr. 177b. ]αιων [[οὐδέ]] μ[ιν fr. 51 f. c. 5.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b> [[not]]… [[even]] οὐδ' ἂν [[χρόνος]] δύναιτο [[θέμεν]] (O. 2.16) οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων [[ἄτερ]] κοιρανέοντι χοροὺς [[οὔτε]] δαῖτας (Schneidewin: [[οὔτε]] codd.) (O. 14.8) ἀλλ' οὐδὲ [[ταῦτα]] νόον ἰαίνει φθονερῶν (P. 2.89) τὰν οὐδὲ Πορφυρίων μάθεν (P. 8.12) τὸν μὲν οὐδὲ θανόντ' ἀοιδαὶ [[ἔλιπον]] (Boeckh: [[οὔτε]] codd.) (I. 8.56)