κατασκήπτω: Difference between revisions

m
Text replacement - "v. l." to "v.l."
m (Text replacement - " esp. of " to " especially of ")
m (Text replacement - "v. l." to "v.l.")
Line 11: Line 11:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1379.png Seite 1379]] sich worauf werfen, wogegen losbrechen; eigtl. vom Einschlagen des Blitzes, Arist. de mund. 4 σκηπτοί, ὅτι κατασκήπτουσιν εἴς τι; ἀστραπαί τε καὶ βρονταὶ κατέσκηπτον D. Sic. 16, 81; λέγεται κεραυνὸν εἰς τὸν τάφον κατασκῆψαι Plut. Lys. 31; auch pass., χωρία κατασκηφθέντα Hesych., wo der Blitz eingeschlagen hat. Aehnl. ἡ [[ἶρις]] Arist. H. A. 5, 22; [[νέφος]] Plut. Them. 15; vgl. Her. 6, 65. Häufig vom Unglück, das über Einen einbricht, vom Ausbrechen des Krieges u. ä., [[τίς]] κατέσκηψεν [[τύχη]] Aesch. Suppl. 322; vom Zorn, ὀργαὶ κατασκήπτουσιν εἰς τὸ σὸν [[δέμας]] Eur. Hipp. 1418; ἡ [[μῆνις]] ἐς ἀγγέλους Her. 8, 65; [[νέμεσις]] εἰς τούτους D. Hal. 3, 23; Λακεδαιμονίοισι κατέσκηψε [[μῆνις]] Ταλθυβίου Her. 7, 134; vgl. Pol. 24, 8, 14; c. acc., οὐδὲ παύσεται χόλου πρὶν κατασκῆψαί τινα, ehe er Einen getroffen od. niedergeschmettert hat, Eur. Med. 94. Von der Krankheit, κατέσκηψε εἰς χεῖρας καὶ πόδας, sie warf sich auf Hände und Füße, Thuc. 2, 49; Hippocr.; ἡ [[νόσος]] κατασκήψασα εἰς τὰς γυναῖ. κας, v. l. γυναιξίν, D. Hal. 9, 40. – Λιταῖς θεάς, mit Bitten anliegen, bestürmen, Soph. O. C. 1011. – Vom Gerücht, sich wohin verbreiten, App. B. C. 3, 25. – Sich wohin entscheiden, ausschlagen, [[ἔργον]] ἀνόσιον εἰς εὐτυχὲς κατασκῆψαι [[τέλος]] D. Hal. 3, 60; ὁ [[πόλεμος]] εἰς τοῦτο τὸ [[τέλος]] κατέσκηψε ib. 54.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1379.png Seite 1379]] sich worauf werfen, wogegen losbrechen; eigtl. vom Einschlagen des Blitzes, Arist. de mund. 4 σκηπτοί, ὅτι κατασκήπτουσιν εἴς τι; ἀστραπαί τε καὶ βρονταὶ κατέσκηπτον D. Sic. 16, 81; λέγεται κεραυνὸν εἰς τὸν τάφον κατασκῆψαι Plut. Lys. 31; auch pass., χωρία κατασκηφθέντα Hesych., wo der Blitz eingeschlagen hat. Aehnl. ἡ [[ἶρις]] Arist. H. A. 5, 22; [[νέφος]] Plut. Them. 15; vgl. Her. 6, 65. Häufig vom Unglück, das über Einen einbricht, vom Ausbrechen des Krieges u. ä., [[τίς]] κατέσκηψεν [[τύχη]] Aesch. Suppl. 322; vom Zorn, ὀργαὶ κατασκήπτουσιν εἰς τὸ σὸν [[δέμας]] Eur. Hipp. 1418; ἡ [[μῆνις]] ἐς ἀγγέλους Her. 8, 65; [[νέμεσις]] εἰς τούτους D. Hal. 3, 23; Λακεδαιμονίοισι κατέσκηψε [[μῆνις]] Ταλθυβίου Her. 7, 134; vgl. Pol. 24, 8, 14; c. acc., οὐδὲ παύσεται χόλου πρὶν κατασκῆψαί τινα, ehe er Einen getroffen od. niedergeschmettert hat, Eur. Med. 94. Von der Krankheit, κατέσκηψε εἰς χεῖρας καὶ πόδας, sie warf sich auf Hände und Füße, Thuc. 2, 49; Hippocr.; ἡ [[νόσος]] κατασκήψασα εἰς τὰς γυναῖ. κας, [[varia lectio|v.l.]] γυναιξίν, D. Hal. 9, 40. – Λιταῖς θεάς, mit Bitten anliegen, bestürmen, Soph. O. C. 1011. – Vom Gerücht, sich wohin verbreiten, App. B. C. 3, 25. – Sich wohin entscheiden, ausschlagen, [[ἔργον]] ἀνόσιον εἰς εὐτυχὲς κατασκῆψαι [[τέλος]] D. Hal. 3, 60; ὁ [[πόλεμος]] εἰς τοῦτο τὸ [[τέλος]] κατέσκηψε ib. 54.
}}
}}
{{ls
{{ls