προφαίνω: Difference between revisions

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0795.png Seite 795]] (s. [[φαίνω]]), vorzeigen, sichtbar machen, erscheinen lassen; τοῖσιν θεοὶ τέραα προὔφαινον, Od. 12, 394; Αἴγιναν πρόφαινεν, Pind. I. 7, 55; vorleuchten, Einem die Leuchte vortragen, Plut. Cat. min. 41, vgl. Cic. 32; aber λύχνου προφαίνοντος ist intrans., Sol. 21, s. unten; pass. sich zeigen, erscheinen, οὐδὲ προὐφαίνετ' ἰδέσθαι (φῶς), es leuchtete vor uns kein Licht, um zu sehen, Od. 9, 143; προὐφαίνετο [[πᾶσα]] (ναῦς), 13, 169, das Schiff zeigte sich ganz, war ganz sichtbar; τὰ δὲ προπέφανται ἅπαντα, Alles ist zum Vorschein gekommen, sichtbar geworden, Il. 14, 332; προφανείς, hervortretend und erscheinend, 8, 378. 17, 487 Od. 24, 160; ἐς [[πεδίον]], Il. 24, 332, wie auch das act. in intrans. Bdtg gebraucht wird, οὐδὲ [[σελήνη]] οὐρανόθε προὔφαινε, Od. 9, 145, u. nicht leuchtete der Mond vom Himmel hervor; vgl. Pol. προφαινούσης τῆς ἡμέρας, 15, 32, 6, wo Reiske προβαινούσης verbessert; οὐρανῷ σκέλη προφαίνων, Soph. El. 743; προὔφηνεν [[οὔτε]] μείζον' οὔτ' ἐλάσσονα, Trach. 323, u. öfter; auch = hörbar werden, προὐφάνη [[κτύπος]], Phil. 202; vgl. noch προφάνηθι, erscheine, Ant. 1135, wie τρισσοὶ ἀλεξίμοροι προφάνητέ μοι, O. R. 163; προὐφαίνετ' εἰς [[τοὔμπροσθεν]] ταῦρος, Eur. Hipp. 1228; τῷ νῦν προφαινομένῳ λόγῳ, Plat. Rep. VIII, 545 b, vgl. πολλά γέ μοι προφαίνεται πρὸ τῆς ψυχῆς, Hipp. mai. 300 c; προφαίνεται ἐλαύνων, er wird von weitem gesehen, Xen. An. 1, 8, 1; ἐπειδὰν μείζων τις αὐτοῖς προφαίνηται [[κίνδυνος]], Pol. 6, 20, 8; τὰ προφαινόμενα αὐτοῖς κακά, 15, 19, 6, die ihnen zu drohen schienen. – Vorher zeigen, durch ein Zeichen vorher verkündigen, von einer Erscheinung, vorbedeuten, Her. 7, 37; vom Orakel, τοῖς ἐφ' ἑκάστης μαντείας προφαινομένοις θεοῖς, Dem. 21, 54; vgl. ὁ θεὸς προφαίνει πολλὰ καὶ ἀγαθά, Xen. Cyr. 4, 5, 15; auch ἆθλά τινι, 2, 1, 23; eine Aussicht, Hoffnung sehen lassen, hoffen lassen, versprechen, Her. 7, 161, mit [[ὅκως]].

}}

{{ls

|lstext='''προφαίνω''': [[φέρω]] εἰς τὸ φανερόν, φανερώνω, δηλῶ, κατάδηλον ποιῶ, τοῖσι θεοὶ τέραα προὔφαινον Ὀδ. Μ. 394· φερόμενος πρὸς [[οὖδας]], ἄλλοτ’ οὐρανῷ σκέλη προφαίνων, δεικνύων τινασσόμενα τὰ σκέλη πρὸς τὸν οὐρανόν, Σοφ. Ἠλ. 753· ὡς τέρατα πρ. Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 2. 17, 4· ― ἐπιδεικνύω, τὰς πορφυρίδας Λουκ. Νιγρῖν. 21· μεταφορ., Ἀχιλλεὺς... Αἴγιναν πρ., ἤνεγκεν αὐτὴν εἰς φῶς, κατέστησεν ἐπιφανῆ, Πινδ. Ι. 8 (7). 123. ― Παθ., [[γίνομαι]] [[προφανής]], φαίνομαι, προὐφαίνετο πᾶσα ([[ναῦς]]), «προφανὴς ἦν» (Σχόλ.), Ὀδ. Ν. 169, πρβλ. Ἱππ. π. Ἀέρ. 285, Σοφ. Ἀντ. 1150, Ο. Τ. 163, Εὐρ. Ἱππ. 1228· [[προπέφανται]] ἅπαντα, «προφανῆ ἐστι, φανερὰ» (Σχόλ.) Ἰλ. Ξ. 332· ― μετ’ ἀπαρ., οὐδὲ προὐφαίνεσθ’ ἰδέσθαι, οὐδὲ ὑπῆρχεν ἀρκετὸν φῶς [[ὥστε]] νὰ βλέπωμεν, Ὀδ. Ι. 143· ― μετοχ. ἀορ. παθ. προφᾰνείς, εῖσα, φανεὶς ἐμπρός τινος, παρουσιασθείς, Ω. 160· προφανείσα (δυϊκ. θηλ.) ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας Ἰλ. Θ. 378· ἐς πόλεμον, ἐς [[πεδίον]] προφανέντε Ρ. 487., Ω. 332· ὥς τις ἀφ’ αἵματος ὑμετέρου προφανεῖσα Σοφ. Ο. Κ. 246· πολλὰ γέ μοι πρ. τοιαῦτα πρὸ τῆς ψυχῆς, μοὶ παρουσιάζονται, Πλάτ. Ἱππ. Μείζων 300C, πρβλ. 303C. 2) δηλῶ διὰ λόγου, φανερώνω, [[διακηρύττω]] πρότερον, [[οὔτε]] μείζον’ [[οὔτε]] ἐλάσσονα Σοφ. Τρ. 324· οἱ... προφαινόμενοι θεοί, προδηλούμενοι διὰ χρησμοῦ, Δημ. 532, 3· ὁ νῦν πρ. [[λόγος]] Πλάτ. Πολ. 545Β. 3) = [[προτίθημι]] Ι. 3, [[προτείνω]], ἆθλα Ξεν. Κύρ. 2. 1, 23· πρβλ. [[προφράζω]]· ― Παθ., [[κἀνταῦθα]] καὶ ἄρτι ἀποβλέψας ἄτοπά γ’ ἔφην μοι προφαίνεσθαι Πλάτ. Χαρμ. 173Ε, πρβλ. Ἱππ. Μείζονα 300C, D· μεταφ. ἐπὶ ἤχου, ἀκούομαι σαφῶς, προὐφάνη [[κτύπος]] Σοφ. Φ. 202· προὐφάνη λέγων ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 790. ΙΙ. προδηλῶ, δεικνύω ἐκ τῶν προτέρων, [[μάλιστα]] ἐπὶ χρησμῶν καὶ θείων ἀποκαλύψεων, Ἡρόδ. 7. 37, Σοφ. Τρ. 850, Ξεν. Κύρ. 4. 5, 25· προφαίνουσι... πολὺν καρπόν, ἐπὶ ἐλαιῶν, δεικνύουσιν ἐν τῇ ἀρχῇ ὅτι θὰ παραγάγωσι πολὺν καρπόν, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 14, 9 ― [[ὡσαύτως]] ἑπομένης ἐξηρτημένης προτάσεως. ὁ [[δαίμων]] πρ. ὡς αὐτὸς μὲν τελευτήσειν... μέλλοι Ἡρόδ. 1. 210· [[ὅκως]] στρατιὴν πέμψεις..., οὐ προφαίνεις, οὐδεμίαν δεικνύεις ἐλπίδα ὅτι..., ὁ αὐτ. 7. 161· μετ᾿ ἀπαρ., τόν μοι ὁ [[δαίμων]] πρ. ἐν τῇ ὄψει ἐπαναστήσεσθαι ὁ αὐτ. 3. 65 ― Παθ. ἢ μεσ., δεικνύομαι ἢ φαίνομαι πρότερον, Ξεν. Κύρ. 6. 3, 12. ΙΙΙ. κατὰ τὸ φαινόμενον ἀμετάβ. (ὑπονοουμένης τῆς συστοίχου αἰτ., [[φάος]] ἢ φῶς), [[ἐκπέμπω]] φῶς, [[λάμπω]], οὐδὲ [[σελήνη]] οὐρανόθε [[προὔφαινε]] Ὀδ. Ι. 145· κρατῶ φῶς πρό τινος, δᾳδουχῶ, Πλουτ. Κικ. 32(;)· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ λύχνου, [[φέγγω]] πρό τινος, ὁ αὐτ. ἐν Κάτωνι Νεωτ. 41.

}}

{{Autenrieth