3,274,216
edits
ἀπάτωρ: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0282.png Seite 282]] ορος, 1) vaterlos, [[ἀπάτωρ]] ἐμοῦ, nicht mich zum Vater habend, von mir verstoßen, Soph. O. C. 1383; vom Verbannten, [[ἀπάτωρ]], [[ἄοικος]], Tr. 299; [[ἀπάτωρ]] [[γεγώς]] Eur. Ion. 109, verwais't; ἀπάτορα τέκνα Herc. fur. 114; dessen Vater man nicht kennt, unächt; Plut. Quaest. Rom. 103 übersetzt so das römische spurius. – 2) nach des Vaters Tode geboren. – 3) nicht väterlich? | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0282.png Seite 282]] ορος, 1) vaterlos, [[ἀπάτωρ]] ἐμοῦ, nicht mich zum Vater habend, von mir verstoßen, Soph. O. C. 1383; vom Verbannten, [[ἀπάτωρ]], [[ἄοικος]], Tr. 299; [[ἀπάτωρ]] [[γεγώς]] Eur. Ion. 109, verwais't; ἀπάτορα τέκνα Herc. fur. 114; dessen Vater man nicht kennt, unächt; Plut. Quaest. Rom. 103 übersetzt so das römische spurius. – 2) nach des Vaters Tode geboren. – 3) nicht väterlich? | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ορος (ὁ, ἡ)<br /><b>I.</b> sans père;<br /><b>1</b> qui n’a plus de père ; [[ἀπάτωρ]] [[ἐμοῦ]] SOPH toi qui ne m'as plus pour père, renié par moi ton père;<br /><b>2</b> né d'un père inconnu;<br /><b>II.</b> non paternel, indigne d'un père (traitement, dureté, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], πάτηρ. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπάτωρ''': -ορος, ὁ, ἡ, (πατὴρ) ὁ [[ἄνευ]] πατρός, ἐπὶ θεοτήτων, ἀυτοπάτωρ, [[ἀπάτωρ]] Ὀρφ. Ὕμν. 9.10· [[ἀπάτωρ]], [[ἀμήτωρ]], Νόνν. Δ. 41. 53, πρβλ. Ἐπιστ. πρὸς Ἑβρ. ζ΄, 3: ὀρφανὸς πατρός, ἀοίκους ἀπάτοράς τε Σοφ. Τρ. 300· [[ἀμήτωρ]] [[ἀπάτωρ]] τε Εὐρ. Ἴων. 110· [[ἀπάτωρ]] [[πότμος]] ὁ αὐτ. Ι. Τ. 864: [[ὡσαύτως]] κατ’ οὐδ. πληθ., ἀπάτορα τέκεα ὁ αὐτ. Ἡρ. Μαιν. 114: μὴ ἀναγνωριζόμενος ὑπὸ τοῦ πατρός, ἀποβεβλημένος, ἀποκεκηρυγμένος, Πλάτ. Νόμ. 928Ε: ― [[ὡσαύτως]] μετὰ γεν., [[ἀπάτωρ]] ἑμοῦ, μὴ ἔχων ἐμὲ ὡς πατέρα, Σοφ. Ο. Κ. 1383. 2) ὁ ἐξ ἀγνώστου πατρός, ὡς τὸ [[σκότιος]], Λατ. spurius, Πλούτ. 2.288D. | |lstext='''ἀπάτωρ''': -ορος, ὁ, ἡ, (πατὴρ) ὁ [[ἄνευ]] πατρός, ἐπὶ θεοτήτων, ἀυτοπάτωρ, [[ἀπάτωρ]] Ὀρφ. Ὕμν. 9.10· [[ἀπάτωρ]], [[ἀμήτωρ]], Νόνν. Δ. 41. 53, πρβλ. Ἐπιστ. πρὸς Ἑβρ. ζ΄, 3: ὀρφανὸς πατρός, ἀοίκους ἀπάτοράς τε Σοφ. Τρ. 300· [[ἀμήτωρ]] [[ἀπάτωρ]] τε Εὐρ. Ἴων. 110· [[ἀπάτωρ]] [[πότμος]] ὁ αὐτ. Ι. Τ. 864: [[ὡσαύτως]] κατ’ οὐδ. πληθ., ἀπάτορα τέκεα ὁ αὐτ. Ἡρ. Μαιν. 114: μὴ ἀναγνωριζόμενος ὑπὸ τοῦ πατρός, ἀποβεβλημένος, ἀποκεκηρυγμένος, Πλάτ. Νόμ. 928Ε: ― [[ὡσαύτως]] μετὰ γεν., [[ἀπάτωρ]] ἑμοῦ, μὴ ἔχων ἐμὲ ὡς πατέρα, Σοφ. Ο. Κ. 1383. 2) ὁ ἐξ ἀγνώστου πατρός, ὡς τὸ [[σκότιος]], Λατ. spurius, Πλούτ. 2.288D. | ||
}} | }} | ||
{{StrongGR | {{StrongGR | ||