3,241,272
edits
φυράω: Difference between revisions
6_5
(13_6a) |
(6_5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1316.png Seite 1316]] (verlängerte Form von [[φύρω]], die bes. im fut. u. den folgdn Zeiten vorherrscht), mischen, vermischen; γῆ ὑγρῷ φυραθεῖσα Plat. Theaet. 147 c; zusammenrühren, kneten, Her. 2, 36; ἄλφιτα πεφυραμένα Thuc. 3, 49; mengen, u. übertr., verwirren; μαλακὴν φωνὴν πρὸς τοὺς ἐραστὰς φυράσασθαι, eine zärtliche Stimme gegen die Liebhaber annehmen, Ar. Nubb. 966; πεφύρησαι χαλεποῖς Philetas 8; verunreinigen, γῆν θανόντες τήνδε φυράσειν φόνῳ Aesch. Spt. 48. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1316.png Seite 1316]] (verlängerte Form von [[φύρω]], die bes. im fut. u. den folgdn Zeiten vorherrscht), mischen, vermischen; γῆ ὑγρῷ φυραθεῖσα Plat. Theaet. 147 c; zusammenrühren, kneten, Her. 2, 36; ἄλφιτα πεφυραμένα Thuc. 3, 49; mengen, u. übertr., verwirren; μαλακὴν φωνὴν πρὸς τοὺς ἐραστὰς φυράσασθαι, eine zärtliche Stimme gegen die Liebhaber annehmen, Ar. Nubb. 966; πεφύρησαι χαλεποῖς Philetas 8; verunreinigen, γῆν θανόντες τήνδε φυράσειν φόνῳ Aesch. Spt. 48. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''φῡράω''': γ΄ πληθ. φυρῶσι παρ’ Ἡροδότῳ 2. 36· ― μέλλ. -άσω [ᾱ] Αἰσχύλ. Θήβ. 48· ― ἀόρ. ἐφύρᾱσα Πλάτ. Τίμ. 73Ε, Ἰωνικ. -ησα Ἱππ.· ― Μέσ., ἀόρ. ἐφυρᾱσάμην Ἀριστοφ. Νεφ. 979· Ἰων. -ησάμην, Νικ. Θηρ. 932. ― Παθ., ἀόρ. ἐφυράθην [ᾱ] Ἀνθ. Πλαν. 191, Πλάτ. Θεαίτ. 147C· Ἰων. -ήθην, Ἀνθολ. Παλατ. 7. 748· πρκμ. πεφύρημαι, ἴδε ἀνωτ. Ἐκτεταμένος [[τύπος]] τοῦ [[φύρω]], ἀλλὰ σχεδὸν περιορισθεὶς εἰς τὴν σημασίαν τοῦ μιγνύναι [[ἄλευρον]] [[μετὰ]] ὕδατος εἰς ἀποτέλεσιν φυράματος ἢ «ζυμαριοῦ», φ. τὸ [[σταῖς]] τοῖς ποσὶ Ἡρόδ. 3. 36· οἴνῳ φυρήσας Ἱππ. 890D· μᾶζαν φ. ὁ αὐτ. 355. 36 οἱ φυρῶντες, οἱ ζυμώνοντες τὸν ἄρτον, Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 22· γῆν τήνδε φυράσειν φόνῳ, νὰ ἀναμίξωσι τὴν γῆν ταύτην [[μετὰ]] αἵματος εἰς ἓν αἱματηρὸν [[φύραμα]], Αἰσχύλ. Θήβ. 48· γῆν... ἐφύρασε καὶ ἔδευσε μυελῷ Πλάτ. Τίμ. 73Ε. ― Παθ., πολλῷ ὕδατι πεφυρημένος Ἱππ. περὶ Ἀρχ. Ἰητρ. 13· οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ πεφυραμένα ἄλφιτα Θουκ. 3. 49· γῆ ὑγρῷ φυραθεῖσα [[πηλὸς]] ἂν εἴη Πλάτ. Θεαίτ. 147C 2) μεταφ., μαλακὴν φωνὴν πρὸς τοὺς ἐραστὰς φυράσασθαι Ἀριστοφ. Νεφ. 979· πεφύρησαι χαλεποῖσι Φιλητ. 8. | |||
}} | }} | ||