3,241,243
edits
φυράω: Difference between revisions
From LSJ
Bailly1_5
(6_5) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φῡράω''': γ΄ πληθ. φυρῶσι παρ’ Ἡροδότῳ 2. 36· ― μέλλ. -άσω [ᾱ] Αἰσχύλ. Θήβ. 48· ― ἀόρ. ἐφύρᾱσα Πλάτ. Τίμ. 73Ε, Ἰωνικ. -ησα Ἱππ.· ― Μέσ., ἀόρ. ἐφυρᾱσάμην Ἀριστοφ. Νεφ. 979· Ἰων. -ησάμην, Νικ. Θηρ. 932. ― Παθ., ἀόρ. ἐφυράθην [ᾱ] Ἀνθ. Πλαν. 191, Πλάτ. Θεαίτ. 147C· Ἰων. -ήθην, Ἀνθολ. Παλατ. 7. 748· πρκμ. πεφύρημαι, ἴδε ἀνωτ. Ἐκτεταμένος [[τύπος]] τοῦ [[φύρω]], ἀλλὰ σχεδὸν περιορισθεὶς εἰς τὴν σημασίαν τοῦ μιγνύναι [[ἄλευρον]] [[μετὰ]] ὕδατος εἰς ἀποτέλεσιν φυράματος ἢ «ζυμαριοῦ», φ. τὸ [[σταῖς]] τοῖς ποσὶ Ἡρόδ. 3. 36· οἴνῳ φυρήσας Ἱππ. 890D· μᾶζαν φ. ὁ αὐτ. 355. 36 οἱ φυρῶντες, οἱ ζυμώνοντες τὸν ἄρτον, Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 22· γῆν τήνδε φυράσειν φόνῳ, νὰ ἀναμίξωσι τὴν γῆν ταύτην [[μετὰ]] αἵματος εἰς ἓν αἱματηρὸν [[φύραμα]], Αἰσχύλ. Θήβ. 48· γῆν... ἐφύρασε καὶ ἔδευσε μυελῷ Πλάτ. Τίμ. 73Ε. ― Παθ., πολλῷ ὕδατι πεφυρημένος Ἱππ. περὶ Ἀρχ. Ἰητρ. 13· οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ πεφυραμένα ἄλφιτα Θουκ. 3. 49· γῆ ὑγρῷ φυραθεῖσα [[πηλὸς]] ἂν εἴη Πλάτ. Θεαίτ. 147C 2) μεταφ., μαλακὴν φωνὴν πρὸς τοὺς ἐραστὰς φυράσασθαι Ἀριστοφ. Νεφ. 979· πεφύρησαι χαλεποῖσι Φιλητ. 8. | |lstext='''φῡράω''': γ΄ πληθ. φυρῶσι παρ’ Ἡροδότῳ 2. 36· ― μέλλ. -άσω [ᾱ] Αἰσχύλ. Θήβ. 48· ― ἀόρ. ἐφύρᾱσα Πλάτ. Τίμ. 73Ε, Ἰωνικ. -ησα Ἱππ.· ― Μέσ., ἀόρ. ἐφυρᾱσάμην Ἀριστοφ. Νεφ. 979· Ἰων. -ησάμην, Νικ. Θηρ. 932. ― Παθ., ἀόρ. ἐφυράθην [ᾱ] Ἀνθ. Πλαν. 191, Πλάτ. Θεαίτ. 147C· Ἰων. -ήθην, Ἀνθολ. Παλατ. 7. 748· πρκμ. πεφύρημαι, ἴδε ἀνωτ. Ἐκτεταμένος [[τύπος]] τοῦ [[φύρω]], ἀλλὰ σχεδὸν περιορισθεὶς εἰς τὴν σημασίαν τοῦ μιγνύναι [[ἄλευρον]] [[μετὰ]] ὕδατος εἰς ἀποτέλεσιν φυράματος ἢ «ζυμαριοῦ», φ. τὸ [[σταῖς]] τοῖς ποσὶ Ἡρόδ. 3. 36· οἴνῳ φυρήσας Ἱππ. 890D· μᾶζαν φ. ὁ αὐτ. 355. 36 οἱ φυρῶντες, οἱ ζυμώνοντες τὸν ἄρτον, Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 22· γῆν τήνδε φυράσειν φόνῳ, νὰ ἀναμίξωσι τὴν γῆν ταύτην [[μετὰ]] αἵματος εἰς ἓν αἱματηρὸν [[φύραμα]], Αἰσχύλ. Θήβ. 48· γῆν... ἐφύρασε καὶ ἔδευσε μυελῷ Πλάτ. Τίμ. 73Ε. ― Παθ., πολλῷ ὕδατι πεφυρημένος Ἱππ. περὶ Ἀρχ. Ἰητρ. 13· οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ πεφυραμένα ἄλφιτα Θουκ. 3. 49· γῆ ὑγρῷ φυραθεῖσα [[πηλὸς]] ἂν εἴη Πλάτ. Θεαίτ. 147C 2) μεταφ., μαλακὴν φωνὴν πρὸς τοὺς ἐραστὰς φυράσασθαι Ἀριστοφ. Νεφ. 979· πεφύρησαι χαλεποῖσι Φιλητ. 8. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> φυράσω, <i>ao.</i> ἐφύρασα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. f. inus., ao.</i> ἐφυράθην, <i>pf.</i> πεφύραμαι;<br /><b>1</b> délayer, détremper : φυρᾶν γῆν φόνῳ ESCHL tremper la terre de sang;<br /><b>2</b> pétrir : ἄλφιτα ἐλαίῳ καὶ οἴνῳ THC de la farine avec de l’huile et du vin;<br /><i><b>Moy.</b></i> φυράομαι-ῶμαι délayer pour soi ; <i>fig.</i> μαλακὴν φωνὴν φυρήσασθαι AR mouiller et amollir sa voix.<br />'''Étymologie:''' [[φύρω]]. | |||
}} | }} | ||
