ἐνέχω: Difference between revisions

Bailly1_2
(6_13b)
(Bailly1_2)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἐνέχω''': μέλλ. ἐνέξω ἢ ἐνσχήσω, κρατῶ ἢ διατηρῶ τι [[ἐντός]] μου, χόλον ἐνέχειν τινὶ Ἡρόδ. 1. 118., 6. 119· ἴδε ΙΙ. 2. ΙΙ. Παθ. [[μετὰ]] μέσ. μέλλ. καὶ ἀορ. (ἴδε κατωτ.), ἐνέχομαι, κρατοῦμαι, συλλαμβάνομαι, δεσμεύομαι, περιπλέκομαι, ὡς τὸ Λατ. teneri, [[μετὰ]] δοτ., τῇ πάγῃ Ἡρόδ. 2. 121, 2, πρβλ. Ξεν. Ἀν. 7. 4, 17· ἐν τοῖς τῆς νεὼς σκεύεσι Πλάτ. Λάχ. 183Ε. 2) μεταφ., ἐνέχεσθαι ἀπορίῃσι Ἡρόδ. 1. 190· φιλοτιμίᾳ Εὐρ. Ι. Α. 527· [[ὡσαύτως]], ἐν. ἐν ἄγεϊ Ἡρόδ. 6. 56· ἐν κακῷ ὁ αὐτ. 9. 37, πρβλ. Λυσ. 94. 40· ἐν θωύματι ἐνέσχετο, κατελήφθη ὑπὸ θαυμασμοῦ, Ἡρόδ. 7. 128. 3) ἐνέχομαι, καὶ τότ’ οὐ δικαίοις [[Ζεὺς]] ἐνέξεται λόγοις τὸν τᾶς βοὸς παῖδ’ ἀτιμάσας, [[ἔνοχος]] ἔσται, «οὐκ [[εὐαπολόγητος]] ἔσται» (Σχόλ.), Αἰσχύλ. Ἱκ. 169 κατὰ διόρθωσιν τοῦ Πόρσωνος ἀντὶ ἐνεύξεται ἢ ἀνεύξεται, πρβλ. Ἀνδοκ. 7. 5· [[συχνάκις]] ἐν δικανικῷ σχήματι, ἐπιάρῳ κ’ ἐνέχοιτο τὠνταῦτ’ ἐγραμμένῳ Ἐπιγραφ. Ἀρχ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 11· [[οὕτως]], ἐν. ἀρᾷ Διὸς Πλάτ. Νόμ. 881D· ζημίᾳ, αἰτίᾳ [[αὐτόθι]] 935C, Κρίτων 52Α· ἐνέχεσθαι ἐπιτιμίοις Δημ. 1231. 15· ἐν τοῖς ἐπιτιμίοις Αἰσχίν. 78. 41· νόμῳ Πλουτ. Γράκχ. 10· ἐν τοῖς αὐτοῖς νόμοις Πλάτ. Νόμ. 762D· ἐνείχετο νοθείᾳ, εἶχε τὸ [[ὄνειδος]] ὅτι ἦτο [[νόθος]], Πλουτ. Θεμ. 1: πρβλ. [[ἔνοχος]]. 4) ἐπὶ καλῆς σημασίας, ὁ δὲ καμὼν προτέρᾳ πάθᾳ νῦν ἀρείονος ἐνέχεται ὄρνιχος ἀγγελίᾳ Ἄδραστος [[ἥρως]], «ὁ δὲ καμὼν Ἄδραστος τῇ προτέρᾳ συμφορᾷ νῦν βελτίονος ἔχεται τύχης τῇ τοῦ ὄρνιθος ἀγγελίᾳ» (Σχόλ.), Πινδ. Π. 8. 70. 5) ἀπολ., [[μένω]], ἵσταμαι, ἐν δὲ [[ταύτῃ]] πως ἐνέσχετο, ἐν [[ταύτῃ]] κἄπως ἐστάθη, Πλάτ. Θεαίτ. 147D. ΙΙΙ. ἀμεταβ., [[εἰσέρχομαι]], εἰσδύω, [[ὅπως]] ἂν εἰς τὸν κόλπον... αἱ αὐγαὶ τοῦ φέγγους ὡς [[μάλιστα]] ἐνέχωσιν Ξεν. Κυν. 10. 7· [[ὥστε]] τὴν αἰχμὴν περάσασαν ἐνσχεῖν κατὰ τὸ [[ἰνίον]] (ὁ Κοραῆς ἔχει ἀνασχεῖν καὶ ἑρμηνεύει: «ἔστι δὲ τὸ ἀνασχεῖν, ἀναφανῆναι, προκῦψαι, εἰς τὸ ἔξω προελθεῖν»), Πλουτ. Πομπ. 71. 2) ἔγκειμαί τινι, ἢ εἶμαι [[ἐναντίον]] [[αὐτοῦ]], ἔχω χόλον κατ’ [[αὐτοῦ]], καὶ ἐνεῖχον αὐτῷ Ἑβδ. (Γεν. ΜΘ΄, 23)· ἡ δὲ Ἡρωδιὰς ἐνεῖχεν αὐτῷ καὶ ἤθελεν αὐτὸν ἀποκτεῖναι Εὐαγγ. κ. Μάρκ. ϛ΄, 19, Λουκ. ια΄, 53.
|lstext='''ἐνέχω''': μέλλ. ἐνέξω ἢ ἐνσχήσω, κρατῶ ἢ διατηρῶ τι [[ἐντός]] μου, χόλον ἐνέχειν τινὶ Ἡρόδ. 1. 118., 6. 119· ἴδε ΙΙ. 2. ΙΙ. Παθ. [[μετὰ]] μέσ. μέλλ. καὶ ἀορ. (ἴδε κατωτ.), ἐνέχομαι, κρατοῦμαι, συλλαμβάνομαι, δεσμεύομαι, περιπλέκομαι, ὡς τὸ Λατ. teneri, [[μετὰ]] δοτ., τῇ πάγῃ Ἡρόδ. 2. 121, 2, πρβλ. Ξεν. Ἀν. 7. 4, 17· ἐν τοῖς τῆς νεὼς σκεύεσι Πλάτ. Λάχ. 183Ε. 2) μεταφ., ἐνέχεσθαι ἀπορίῃσι Ἡρόδ. 1. 190· φιλοτιμίᾳ Εὐρ. Ι. Α. 527· [[ὡσαύτως]], ἐν. ἐν ἄγεϊ Ἡρόδ. 6. 56· ἐν κακῷ ὁ αὐτ. 9. 37, πρβλ. Λυσ. 94. 40· ἐν θωύματι ἐνέσχετο, κατελήφθη ὑπὸ θαυμασμοῦ, Ἡρόδ. 7. 128. 3) ἐνέχομαι, καὶ τότ’ οὐ δικαίοις [[Ζεὺς]] ἐνέξεται λόγοις τὸν τᾶς βοὸς παῖδ’ ἀτιμάσας, [[ἔνοχος]] ἔσται, «οὐκ [[εὐαπολόγητος]] ἔσται» (Σχόλ.), Αἰσχύλ. Ἱκ. 169 κατὰ διόρθωσιν τοῦ Πόρσωνος ἀντὶ ἐνεύξεται ἢ ἀνεύξεται, πρβλ. Ἀνδοκ. 7. 5· [[συχνάκις]] ἐν δικανικῷ σχήματι, ἐπιάρῳ κ’ ἐνέχοιτο τὠνταῦτ’ ἐγραμμένῳ Ἐπιγραφ. Ἀρχ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 11· [[οὕτως]], ἐν. ἀρᾷ Διὸς Πλάτ. Νόμ. 881D· ζημίᾳ, αἰτίᾳ [[αὐτόθι]] 935C, Κρίτων 52Α· ἐνέχεσθαι ἐπιτιμίοις Δημ. 1231. 15· ἐν τοῖς ἐπιτιμίοις Αἰσχίν. 78. 41· νόμῳ Πλουτ. Γράκχ. 10· ἐν τοῖς αὐτοῖς νόμοις Πλάτ. Νόμ. 762D· ἐνείχετο νοθείᾳ, εἶχε τὸ [[ὄνειδος]] ὅτι ἦτο [[νόθος]], Πλουτ. Θεμ. 1: πρβλ. [[ἔνοχος]]. 4) ἐπὶ καλῆς σημασίας, ὁ δὲ καμὼν προτέρᾳ πάθᾳ νῦν ἀρείονος ἐνέχεται ὄρνιχος ἀγγελίᾳ Ἄδραστος [[ἥρως]], «ὁ δὲ καμὼν Ἄδραστος τῇ προτέρᾳ συμφορᾷ νῦν βελτίονος ἔχεται τύχης τῇ τοῦ ὄρνιθος ἀγγελίᾳ» (Σχόλ.), Πινδ. Π. 8. 70. 5) ἀπολ., [[μένω]], ἵσταμαι, ἐν δὲ [[ταύτῃ]] πως ἐνέσχετο, ἐν [[ταύτῃ]] κἄπως ἐστάθη, Πλάτ. Θεαίτ. 147D. ΙΙΙ. ἀμεταβ., [[εἰσέρχομαι]], εἰσδύω, [[ὅπως]] ἂν εἰς τὸν κόλπον... αἱ αὐγαὶ τοῦ φέγγους ὡς [[μάλιστα]] ἐνέχωσιν Ξεν. Κυν. 10. 7· [[ὥστε]] τὴν αἰχμὴν περάσασαν ἐνσχεῖν κατὰ τὸ [[ἰνίον]] (ὁ Κοραῆς ἔχει ἀνασχεῖν καὶ ἑρμηνεύει: «ἔστι δὲ τὸ ἀνασχεῖν, ἀναφανῆναι, προκῦψαι, εἰς τὸ ἔξω προελθεῖν»), Πλουτ. Πομπ. 71. 2) ἔγκειμαί τινι, ἢ εἶμαι [[ἐναντίον]] [[αὐτοῦ]], ἔχω χόλον κατ’ [[αὐτοῦ]], καὶ ἐνεῖχον αὐτῷ Ἑβδ. (Γεν. ΜΘ΄, 23)· ἡ δὲ Ἡρωδιὰς ἐνεῖχεν αὐτῷ καὶ ἤθελεν αὐτὸν ἀποκτεῖναι Εὐαγγ. κ. Μάρκ. ϛ΄, 19, Λουκ. ια΄, 53.
}}
{{bailly
|btext=<i>f.</i> ἐνέξω, <i>ao.2</i> ἐνέσχον;<br /><i>Pass. f. de forme Moy.</i> ἐνέξομαι, <i>ao.</i> ἐνεσχέθην, <i>ao.2</i> ἐνεσχόμην;<br /><b>I.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> garder dans : χόλον τινί HDT conserver dans son cœur du ressentiment contre qqn;<br /><b>2</b> retenir dans ; <i>Pass.</i> être retenu dans (un lieu, une entrave, <i>etc.</i>) τινι ; <i>fig.</i> [[ἐν]] θωΰματι HDT être saisi d’admiration ; [[ἐν]] κακῷ HDT être plongé dans le malheur ; αἰτίᾳ PLAT être atteint par une accusation;<br /><b>II.</b> <i>intr.</i> s’enfoncer dans, se fixer dans.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[ἔχω]].
}}
}}