overture

English > Greek (Woodhouse)

substantive

P. and V. προοίμιον, τό, V. φροίμιον, τό.

overtures, negotiations: P. and V. λόγοι, οἱ, V. ἐπικηρυκεύματα, τά.

make overtures to, v.: Ar. and P. ἐπικηρυκεύεσθαι (dat.), P. προσφέρειν λόγους (dat.), διακηρυκεύεσθαι πρός (acc.).