αγήλατος

Greek Monolingual

ἀγήλατος, -ον (Α)
αυτός που διώχνει το ἄγος, το βδέλυγμα, την κατάρα, ο εξαγνιστικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἄγος + ἐλαύνω.
ΠΑΡ. αρχ. ἀγηλατῶ].