Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
ηείδος ζυμαρικού, κριθαράκι. [ΕΤΥΜΟΛ. < βεν. manestra].