ξηρόχειρ

Καὶ τῶν λεγόντων εὖ καλὸν τὸ μανθάνειν → It is a fine thing to learn from those who speak well

Sophocles, Antigone, 722

Greek (Liddell-Scott)

ξηρόχειρ: χειρος, ὁ, ἡ, ὁ ἔχων ξηρὰς τὰς χεῖρας, Θεόδωρ. Πρόδρ. ἐν Ἐπιγρ. σ. 152.

ξηρόχειρ, -χειρος, ὁ (Μ)
αυτός που έχει ξηρό, παράλυτο χέρι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ξηρός + χειρ (πρβλ. χρυσόχειρ)].