Θυμῷ χαρίζου μηδέν, ἄνπερ νοῦν ἔχῃς → Si mens est tibi, ne cedas iracundiae → Dem Zorn sei nicht zu Willen, bist du bei Verstand
και πελός, -ή, -ότρελός, παλαβός.[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. ἀπολωλώς, μτχ. του ἀπόλλυμι (πρβλ. και λ. παλαβός)].