πετάμενος

Greek Monolingual

-η, -ο, Ν
ο πετούμενος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Μτχ. του ρ. πετώ σχηματισμένη κατά τις αρχ. μτχ. σε -άμενος του τύπου ιπτάμενος, ιστάμενος (πρβλ. κουνάμενος, λεγάμενος, σερνάμενος κ.λπ.)].