ριζοφύτευτος

Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur

Menander, Monostichoi, 560

Greek Monolingual

-ον, Μ
φυτεμένος που ήδη έχει αναπτυχθεί και έχει απλώσει τις ρίζες του.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥίζα + φυτευτός (< φυτεύω)].