σαράκοντα
From LSJ
οὗ δ' ἂν Ἔρως μὴ ἐφάψηται, σκοτεινός → he on whom Love has laid no hold is obscure | he whom Love touches not walks in darkness
Greek (Liddell-Scott)
σαράκοντα: σαρακοστός, Βυζ. τύποι τῶν τεσσαράκοντα, -κοστός, Χρον. Πασχ. 352.. 12, κτλ.
Greek Monolingual
Μ
άκλ. (αριθμτ.) τεσσαράκοντα, σαράντα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Μτγν. τ. του τεσσαράκοντα με αποκοπή της συλλαβής τε(σ)- λόγω του ότι θεωρήθηκε ως αιτ. του άρθρου: τὲς σαράκοντα.
