συνδικάτο
Οὗτος Ἰουστῖνον καὶ Νεοβιγάστην στρατηγοὺς προβαλόμενος, καὶ τὰς Βρεττανίας ἐάσας, περαιοῦται ἅμα τῶν αὐτοῦ ἐπὶ Βονωνίαν → He appointed Justinus and Neovigastes as generals, and leaving Britain, crossed with his forces to Bononia.(Olympiodorus/Photius)
Greek Monolingual
το, Ν
1. ένωση φυσικών ή νομικών προσώπων για την προάσπιση και εξυπηρέτηση τών κοινών οικονομικών ή επαγγελματικών τους συμφερόντων
2. φρ. α) «εργατικά συνδικάτα» — οι συνδικαλιστικές οργανώσεις τών εργαζομένων
β) «συνδικάτο του εγκλήματος»
μτφ. i) χαρακτηρισμός αποδιδόμενος διεθνώς σε συνασπισμένες οργανώσεις κακοποιών και ιδίως στη λεγόμενη μαφία
ii) κάθε ενιαία εμφάνιση και δράση μελών του υποκόσμου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. syndicat < μεσ. λατ. syndicatus μτχ. παρακμ. του ρ. syndico < λατ. syndicus < σύνδικος. Η λ., στον λόγιο τ. συνδικάτον, μαρτυρείται από το 1884 στον Αν. Σούλη].
