ὑπερείπω

English (LSJ)

   A undermine, subvert, metaph., Plu.2.71b:—Pass., Id.Ant.82.    II Pass., to be unable to stand, totter, of limbs, fail, Id.Pomp.74; so in aor. 2 ὑπήρῐπον, Il.23.691.

German (Pape)

[Seite 1194] (s. ἐρείπω), niederwerfen, umstürzen, eigtl. indem man die Stütze darunter wegzieht; ὑπερειπομένην καὶ περιπίπτουσαν Plut. Pomp. 74, vgl. Ant. 83. – Im aor. II. intrans., niederstürzen, niedersinken, αὐτοῦ γὰρ ὑπήριπε φαίδιμα γυῖα, Il. 23, 691.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπερείπω: ὑποσκάπτω καὶ ἀνατρέπω, Πλούτ. 2. 71Β, ἔνθα ἴδε Wyttenb. - Παθ., ἀνατρέπομαι, ἀναποδογυρίζομαι, ὁ αὐτ. ἐν Πομπ. 74, ἐν Ἀντων. 82. ΙΙ. ἀμεταβ. ἐν τῷ ἀορ. β΄ ὑπήρῐπε. «κατηνέχθη» (Σχόλ.), Ἰλ. Ψ. 691.

French (Bailly abrégé)

f. ὑπερείψω, ao.2 ὑπήριπον, etc.
1 tr. miner ou saper en dessous ; Pass. être miné, s’écrouler;
2 intr. à l’ao.2 s’affaisser, s’écrouler.
Étymologie: ὑπό, ἐρείπω.

English (Autenrieth)

only aor. 2 ὑπήριπε, sank under him, Il. 23.691†.

Greek Monolingual

Α
1. υποσκάπτω
2. (αμτβ.) πέφτω, σωριάζομαι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + ἐρείπω «κατεδαφίζω, καταστρέφω, κατακρημνίζω»].