Θυμῷ χαρίζου μηδέν, ἄνπερ νοῦν ἔχῃς → Si mens est tibi, ne cedas iracundiae → Dem Zorn sei nicht zu Willen, bist du bei Verstand
opt. ao.2 Act. de ἔχω.
σχοίην: ευκτ. αορ. βʹ του ἔχω.
