τεθυωμένος

Εἰ μὴ φυλάσσεις μίκρ', ἀπολεῖς τὰ μείζονα → Maiora perdes, minima ni servaveris → Wer Kleines nicht erhält, verliert das Größre auch

Menander, Monostichoi, 172

Greek (Liddell-Scott)

τεθυωμένος: μετοχ. παθ. πρκμ. τοῦ θυόω.

τεθυωμένος: μτχ. Παθ. παρακ. του θυόω.

τεθυωμένος: [part. pf. pass. к θυόω пахучий, душистый (ἔλαιον Hom.; εἵματα Hes.).