Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
inf. prés. épq. de ἑλίσσω.
ἑλισσέμεν: эп. inf. praes. к ἑλίσσω.
