λαλιός

English (LSJ)

ά, όν, poet. for λάλος, AP5.148 (Mel.), 170 (Id.), 7.417 (Id.), IG14.1892 (i A. D.). (On the accent v. Hdn.Gr.1.123.)

Greek (Liddell-Scott)

λαλιός: -ά, -όν, ποιητ. ἀντὶ λάλος, Ἀνθ. Π. 5. 149, 171., 7. 417, παράρτ. 210˙ - περὶ τοῦ τονισμοῦ, ἴδε Ἀρκάδ. 41. 3, Θεόγνωστ. 57. 32.

Greek Monolingual

λαλιός, -ά, -όν (Α)
(ποιητ. τ.) βλ. λάλος.

Greek Monotonic

λαλιός: -ά, -όν, ποιητ. αντί λάλος, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

λᾰλιός: говорливый, щебечущий (στόμα Anth.).