στεροπεύς

Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück

Menander, Monostichoi, 417

German (Pape)

[Seite 938] ὁ, der Blitzende, p. bei Plut. de occulte viv. 5.

στεροπεύς: ὁ· - ἀντὶ τοῦ πληθ. στεροπῆς Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 1129D, ὁ Wytt. διώρθωσεν ἠπεροπῆας.

στεροπεύς: εως adj. m сверкающий, блистающий (poeta ap. Plut.).