κόαλοι

English (LSJ)

βάρβαροι, Hsch. κοάξ, onomatop., to express the croaking of frogs,

   A βρεκεκεκὲξ κοὰξ κοάξ Ar.Ra.209, al. κόαρον· ἐλάχιστον, Hsch. κοάω, v. κοέω. κοβάθια, v. κωβάθια. κόβαθος, sine expl., PLond.1821.362 (in a list of cups). κόβακτρα· κολακεύματα, πανουργήματα, Hsch.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m. pl.
Meaning: βάρβαροι H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Perh. to καυαλός, or κόβαλος.