τρίστοος

English (LSJ)

ον, A possessing a triple colonnade, IGRom.4.662 (Acmonia).

Greek Monolingual

-ον, Α
(για οικοδόμημα) αυτός που έχει τρεις στοές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι- + -στοος (< στοά), πρβλ. τετρά-στοος].