ὡροσκόπος
Ἡ πενία δ' ἀγνώμονάς γε τοὺς πολλοὺς ποιεῖ → Immemores beneficiorum gignit inopia → Die Armut macht die meisten rücksichtslos und hart
English (LSJ)
(parox.), ὁ, Astrol., A caster of nativities, astrologer, τὰς τῶν ὡροσκόπων βοτάνας Gal.11.798. 2 Adj., of the ascendant (v. infr. 11), φέγγεα Man.4.59, cf. 496. II as Subst., ὡροσκόπος, ὁ, the sign or degree rising at the time of birth, ascendant, Ptol.Tetr.33, 130, S.E.M.5.12, 50, 61, Porph. ap. Stob.2.8.42. 2 pl., of certain stellar deities whose names agree in part with those of the δεκανοί 11, from which, however, they are distd., τῶν λσ λαμπρῶν ὡροσκόπων PLond.1.98r15, al., cf. Iamb.Myst.8.4.
Greek (Liddell-Scott)
ὡροσκόπος: ὁ, ἐν τῇ Ἀστρολογίᾳ, ὁ παρατηρῶν τὴν ὥραν τῆς γεννήσεως τινος, ἑρμηνεύων τὴν τύχην τοῦ γεννωμένου ἢ γεννηθέντος, ὅθεν = ὡρολόγος, Κλήμ. Ἀλ. 757. 2) ὡς ἐπίθ., ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς ὡροσκόπησιν, Μανέθ. 4. 59, 125. ΙΙ ὡς οὐσιαστ., ἑρμηνεία τῆς τύχης ἐκ τῆς παρατηρήσεως τῆς ὥρας τοῦ τοκετοῦ, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 5. 12, 50, 61, Πορφ. ἐν Στοβ. Ἐκλογ. 2. 386.
Russian (Dvoretsky)
ὡροσκόπος: ὁ Sext. = ὡροσκοπεῖον.
