μοιχευτής

English (LSJ)

οῦ, ὁ, A adulterer, Man.4.305.

German (Pape)

[Seite 198] ὁ, = Vorigem, v.l. μοιχάτης.

Greek (Liddell-Scott)

μοιχευτής: -οῦ, ὁ, = μοιχός, Μανέθων 4. 305.

Greek Monolingual

μοιχευτής, ὁ θηλ. μοιχεύτρια (ΑΜ) μοιχεύω
μοιχός
μσν.
το θηλ.
1. μοιχαλίδα
2. ανήθικη, διεφθαρμένη.