απληγής

Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut

Menander, Monostichoi, 234

Greek Monolingual

ἀπληγής (-οῦς), -ές (Α)
(για στίχο) αυτός που δεν παρουσιάζει μετρικές ανωμαλίες.