ἀσήμως

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

French (Bailly abrégé)

adv.
1 sans caractère distinct;
2 sans (laisser de) marque;
3 obscurément;
4 d’une manière insignifiante.
Étymologie: ἄσημος.

ἀσήμως:
1) не оставляя следов (πορεύεσθαι Xen.);
2) бесславно (τῆς παρατάξεως οὐκ ἀ. μετασχεῖν Diod.).