mistake

English > Greek (Woodhouse)

v. trans.

Be wrong about things: P. and V. σφάλλεσθαι. (gen.), ψεύδεσθαι (gen.), ἁμαρτάνειν (gen.), P. διαμαρτάνειν (gen.). Not to recognise: P. and V. ἀγνοεῖν (acc.). Be mistaken: P. and V. ἁμαρτάνειν, ἐξαμαρτάνειν, ψεύδεσθαι, σφάλλεσθαι, P. διαμαρτάνειν, διαψεύδεσθαι, πταίειν; see err. subs. P. and V. ἁμαρτία, ἡ, σφάλμα, τό, P. ἁμάρτημα, τό, διαμαρτία, ἡ. Going astray: P. and V. πλάνη, ἡ; see error. Join in a mistake: P. συνεξαμαρτάνειν (absol. or dat. of person). Make a mistake: see err.