ἄγραπτος

Revision as of 18:50, 3 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")

English (LSJ)

ον, A unwritten, ἄ. θεῶν νόμιμα S.Ant.454. II ἄ. δίκη action cancelled in consequence of a special plea, Poll.8.57.

Spanish (DGE)

-ον
I 1no escrito de las leyes naturales θεῶν νόμιμα S.Ant.454
no recogido en las Escrituras de la definición de Dios como ingénito, Ath.Al.M.26.81B.
2 de un contrato o asunto no formalizado por escrito, verbal, de palabra πρᾶγμα ἔγγραπτον ἢ ἄγραπτον PWürzb.6.23 (II a.C.), PMed.7.42 (I d.C.).
3 de una causa judicial suspendida δίκη Poll.8.57.
II adv. -ως de palabra, por tradición oral οἱ πρὶν ἀ. τὴν σοφίαν ἐδέχοντο Sch.Pi.O.7.99A.

German (Pape)

[Seite 22] ungeschrieben, ἄγραπτα νόμιμα, das ungeschriebene, innere Sittengesetz, Soph. Ant. 450.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non écrit ; ἄγραπτα νόμιμα SOPH prescriptions morales, litt. non écrites (dans les codes).
Étymologie: , γράφω.

Russian (Dvoretsky)

ἄγραπτος: неписаный (θεῶν νόμιμα Soph.).

Greek (Liddell-Scott)

ἄγραπτος: -ον, ὁ μὴ γεγραμμένος, ἄγρ. θεῶν νόμιμα, Σοφ. Ἀντ. 454: πρβλ. ἄγραφος. ΙΙ. ἄγρ. δίκη, δίκη ἐξαλειφθεῖσα, ἐπὶ γενομένῃ ἐνστάσει, «ἄγραπτος δὲ δίκη ἐκαλεῖτο ἡ ὑπὸ τῆς παραγραφῆς ἀναιρεθεῖσα καὶ διαγραφεῖσα», Πολυδ. 8. 57.

Greek Monotonic

ἄγραπτος: -ον (γράφω), μη καταγεγραμμένος, άγραφος, σε Σοφ.

Middle Liddell

γράφω
unwritten, Soph.