δασέως

Μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ → One swallow does not a summer make

Aristotle, Nicomachean Ethics, 1098a18

Greek Monolingual

δασέως επίρρ.
βλ. δασύς.

δᾰσέως:
1) густо: δ. ἔχειν Arst. быть густо обросшим;
2) грам. с густым придыханием.

δασέως adv., zie δασύς.