ridiculous

English > Greek (Woodhouse)

adj.

P. and V. γέλοιος, Ar. and P. καταγέλαστος, V. γελωτοποιός (Aesch., Frag.). Supremely ridiculous: P. ὑπεργέλοιος. Absurd: P. and V. ἄτοπος (Eur., Frag.).