ἰδίασις

Greek (Liddell-Scott)

ἰδίᾰσις: -εως, ἡ, τὸ μένειν κατ’ ἰδίαν, ἀπομόνωσις, «μοναξιά», ἵνα σπουδαῖοι ἐκ τῆς ἰδιάσεως γίνωνται Ἰωάνν. Κλίμακ. 410, 10.

German (Pape)

ἡ, Eigentümlichkeit, Sonderbarkeit, Sp.