τρισσοκάρηνος

Greek Monolingual

-ον, Α
τρισσοκέφαλος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρισσός «τριπλός» + -κάρηνος (< κάρηνον «κεφάλι»), πρβλ. δι-κάρηνος].

German (Pape)

dreiköpfig, Orph. Arg. 979.

Translations

Czech: trojhlavý, tříhlavý; Danish: trehovedet; Dutch: driekoppig; Finnish: kolmipäinen; German: dreiköpfig; Hungarian: háromfejű; Icelandic: þríhöfða, þríhöfðaður; Latin: triceps; Polish: trójgłowy, trzygłowy; Russian: трёхголовый; Serbo-Croatian:; Cyrillic: тро̀глав; Roman: tròglav; Spanish: tricéfalo; Swedish: trehövdad