καταρριζόω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
make rooted, plant firmly, τὸ θνητὸν γένος Pl.Ti.73b; ἑαυτὸν εἰς τὴν πολιτείαν Plu.2.805f; λᾶα AP9.708 (Phil.):—Pass., take root, Pl.Ti.76c, 77c, etc.; σύριγγος -ερριζωμένης planted, terminated, Antyll. ap. Orib. 44.22.10.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
enraciner, affermir solidement.
Étymologie: κατά, ῥιζόω.
German (Pape)
einwurzeln, (mit Wurzeln) befestigen; τὸ θνητὸν γένος Plat. Tim. 72b, vgl. 77c; Sp.
Russian (Dvoretsky)
καταρριζόω: укоренять, утверждать, укреплять (βαθὺ στήριγμα Anth.; τὸ θνητὸν γένος Plat.): καταρριζοῦσθαι Plat. и κ. ἑαυτόν Plut. пускать корни, укореняться, утверждаться.
Greek (Liddell-Scott)
καταρριζόω: κάμνω τι νὰ ῥιζώσῃ, φυτεύω στερεῶς, τὸ θνητὸν γένος Πλάτ. Τίμ. 73Β· ἑαυτὸν εἰς τὴν πολιτείαν Πλούτ. 2. 805F· στερεώνω, βεβαιώνω, Ἀνθ. Π. 9. 708.- Παθ., ἀποκτῶ ῥίζας, στερεοῦμαι, ῥιζοβολῶ, Πλάτ. Τίμ. 76Β· μόνιμον καὶ κατερριζωμένον πέπηγε αὐτόθι 77C· ὅσα ἄλλα ἐλλείμματα κατερρίζωται ἐν τοῖς ἀνθρώποις Θεμίστ. 11, 147Β.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καταρριζόω [κατάρριζος] act., met acc. planten, doen wortelen. pass. intrans. wortel schieten.
