οὐδείς ἑκὼν πονηρὸς οὐδ' ἄταν ἔχων → no one is willingly wretched or unlucky
πέπηγε: γʹ ἑν. βʹ παρακ. τοῦ πήγνυμι, Ἰλ. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. ἐν Ἀθηνᾶς τ. Βʹ, σ. 131.
see πήγνῦμι.
