ἀκιβδήλως
From LSJ
ἕτερος ἐξ ἑτέρου σοφός τό τε πάλαι τό τε νῦν → one gets his skill from another, now as in days of old
English (Woodhouse)
(see also: ἀκίβδηλος) genuinely
French (Bailly abrégé)
adv.
sans altération, avec pureté.
Étymologie: ἀκίβδηλος.
Russian (Dvoretsky)
ἀκιβδήλως: в чистом виде, без примеси Isocr.
