δαιμονίως
From LSJ
ὁ ναύτης ὁ ἐν τῇ νηῒ μένων βούλεται τοὺς τέτταρας φίλους ἰδεῖν → the sailor staying on the ship wants to see his four friends
French (Bailly abrégé)
adv.
1 par la puissance divine ; δαιμονιώτατα θνῄσκει XÉN il meurt visiblement de la main des dieux;
2 d'une façon extraordinaire, merveilleusement, étrangement.
Spanish
enormemente, extrañamente, extraordinariamente, frenéticamente, providencialmente
Russian (Dvoretsky)
δαιμονίως:
1 божеским определением, по воле божества (οὐκ ἀνθρωπίνως, ἀλλὰ δ. Aeschin.);
2 необыкновенно, поразительно, чрезвычайно (ἐπιθυμεῖν ποιεῖν τι Arph.; δ. φιλότιμος Plut.): δαιμονιώτατα ἀποθνήσκειν Xen. умереть крайне загадочной смертью.
Greek Monolingual
επίρρ.
βλ. δαιμόνιος..
