gerrae
λύχνον μεθ' ἡμέραν ἅψας περιῄει λέγων ἄνθρωπον ζητῶ → he lit a lamp in broad daylight and said, as he went about, I am looking for a man
Latin > English (Lewis & Short)
gerrae: ārum, f., = γέρρα, orig. wattled twigs; hence, transf.,
I trifles, stuff, nonsense: gerrae crates vimineae. Athenienses cum Syracusas obsiderent et crebro gerras poscerent, irridentes Siculi gerras clamitabant. Unde factum est, ut gerrae pro nugis et contemptu dicantur, Paul. ex Fest. s. h. v. p. 94; cf. id. s. v. cerrones, p. 40 Müll. N. cr.: tuae blanditiae mihi sunt, quod dici solet, Gerrae germanae atque edepol liroe liroe, Plaut. Poen. 1, 1, 9: maximae, id. Ep. 2, 2, 49; cf. Aus. ldyll. 11 praef.—As an interject.: gerrae! nae tu illud verbum actutum inveneris, Plaut. Trin. 3, 3, 31; id. As. 3, 3, 10.
Latin > French (Gaffiot 2016)
gerræ,¹⁵ ārum, f. (γέῤῥον), nattes tressées, claies : P. Fest. 94 || [fig.] bagatelles, balivernes, sottises : Pl. As. 600 ; Epid. 233.
