perpauper

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

Latin > English (Lewis & Short)

per-pauper: ĕris, adj.,
I very poor: vicinus, Afran. ap. Non. 280, 25 (Com. Rel. p. 157 Rib.): rex, Cic. Att. 6, 3, 5.

perpaupĕr, ĕris, très pauvre : Cic. Att. 6, 3, 5.

per-pauper, peris, ganz arm, Afran. com. 160. Cic. ad Att. 6, 3. § 5.

perpauper, eris. adj. :: 甚貧者