ἐξοκέλλω

English (LSJ)

intr., of a ship,

   A run aground, ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ Hdt.7.182; πρὸς κραταίλεων χθόνα A.Ag.666; also [δελφῖνες] ἐ. εἰς τὴν γῆν Arist.HA631b2.    2 metaph., drift into, ἐ. εἰς τραχύτερα πράγματα Isoc.7.18; εἰς λόγου μῆκος Id.Ep.2.13; εἰς ἀσέλγειαν Plb. 18.55.7; πρὸς ἀπληστίαν Ph.1.686; ἐς ἐπιθυμίας ἀνοήτους Paus.8.24.9; εἰς κύβους Plu.2.5b; εἰς ὕβριν Phylarch.45 J.; εἰς τρυφήν ibid., Plb. 7.1.1, Ath.12.523c (= Arist.Fr.584); μέχρι τῶν ἐσχάτων Phld.Ir. p.35 W.: abs., to be ruined, Plb.4.48.11.    II trans., run (a ship) aground: metaph., drive headlong, τινὰ εἰς ἄτην E.Tr.137 (lyr.); ὁ πλοῦτος ἐξώκειλε τὸν κεκτημένον εἰς ἕτερον ἦθος Men.587:—Pass., metaph., δεῦρο δ' ἐξοκέλλεται things are coming to this pass, A.Supp. 438.