ἐπικρύπτω
ἔξαψις σφοδρὰ μετὰ πολλῆς βίας πίπτουσα ἐπὶ γῆς → a violent flare-up falling on the ground with great force, thunder and lightning
English (LSJ)
poet. aor. 2
A ἐπέκρῠφον Q.S.7.235 (v.l.ἀπ-):—throw a cloak over, conceal, χεῖρας φονίας A.Eu.317 (lyr.); τὴν βούλησιν τοῦ ὀνόματος Pl.Cra.421b; f.l.for ἔπη κρύπτειν, E.Supp.296:—freq. in Med., disguise, κἀπικρύψασθαι κακά S.Fr.88.12 (v.l.); τὰς αὑτοῦ τύχας . . τοὐπικρύπτεσθαι σοφόν E.Fr.553; ἐ. τὴν αὑτοῦ ἀπορίαν Pl.La.196b, cf. Prt.346b; τἀληθῆ D.17.17: abs., ἐπικρυπτόμενος with concealment or secrecy, X.An.1.1.6; ἐπικρύπτεσθαί τι τῷ μεγέθει τῶν ἄλλων ἔργων D. 61.45; πρὸς τοὺς πολλοὺς τὴν δεινότητα Plu.Per.4; ἐ. τινά τι conceal a thing from one, Plb.3.75.1; also ἐ. τινὰ ὡς . . Pl.Tht.180d; ὅτι οὐχ ὑγιαίνει Id.R.476e; disguise, conceal one's purpose, τῶν πεντακισχιλίων τῷ ὀνόματι Th.8.92; ἐσθῆτι θεράποντος Plu.Caes.38:—Pass., to be concealed, Arist.Pol.1278a39.
