ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
ἐρανιστέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἐρανίζω, δεῖ ἐρανίζειν, Κλήμ. Ἀλ. 785.
