κούνικλος
From LSJ
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
German (Pape)
[Seite 1495] ὁ, = κόνικλος; Ath. IX, 400 f aus Pol. 12, 3, 10, wo jetzt κύνικλος steht; vgl. Ael. H. A. 13, 15, v. l. κόνικλος.
Greek (Liddell-Scott)
κούνικλος: ἴδε ἐν λ. κύνικλος.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
lapin, animal.
Étym. lat. cuniculus.
