αἰειγενέτης

English (LSJ)

ὁ, poet. for ἀειγενέτης, Il.2.400, Od.2.432, al.

Greek (Liddell-Scott)

αἰειγενέτης: ὁ, ποιητ ἀντὶ τοῦ ἀειγενέτης, Ἰλ. Β. 400, Ὀδ. Β. 432, κ. ἀλλ. (περὶ συνθέτων ἐκ τοῦ αἰεί, τὰ ὁποῖα ἐνταῦθα παραλείπονται, ἴδε ἐν τῷ τύπῳ ἀει-).

French (Bailly abrégé)

ου;
adj.
immortel.
Étymologie: ἀεί, γίγνομαι.