ἀντίφθογγος

English (LSJ)

ον,

   A of answering sound, concordant, c. gen., Pi.Fr.125; imitative, AP7.191 (Arch.).

German (Pape)

[Seite 263] 1) widerhallend, ψαλμός Pind. frg. 91; Archi. 28 (VII, 191). – 2) dagegen tonend?

Greek (Liddell-Scott)

ἀντίφθογγος: -ον, ὁ ἔχων ἦχον ἀνταποκρινόμενον, σύμφωνος, ψαλμὸν ἀντίφθογγον Πινδ. Ἀποσπ. 91· Ἀποσπ. 91· μιμητικός, Ἀνθ. Π. 7. 191. II. ὁ ἔχων ἐναντίον ἦχον, ἀντίθετος, ἐναντίος, Βυζ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui renvoie le son.
Étymologie: ἀντιφθέγγομαι.