χαλκοστέφανος

English (LSJ)

ον,

   A bronze-crowned, τέμενος Epigr. ap. D.S. 11.14.

German (Pape)

[Seite 1332] mit Erz bekränzt, umgeben, τέμενος Ep. ad. 143 (App. 242) bei D. Sic. 11, 14.

Greek (Liddell-Scott)

χαλκοστέφᾰνος: -ον, ὁ χαλκῷ ἐστεμμένος, τέμενος Ἀνθολ. Παλατ. παράρτ. 242.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
couronné d’airain (temple).
Étymologie: χαλκός, στέφανος.