incursio

From LSJ
Revision as of 08:33, 13 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_8)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)

Source

Latin > English (Lewis & Short)

incursĭo: ōnis, f. id.,
I a running against, onset, assault, attack (class.).
I In gen.: atomorum, Cic. N. D. 1, 41, 114: atque impetus armatorum, id. Caecin. 15, 44; Quint. 6, 4, 14 Spald. N. cr.—
II In partic., a hostile inroad, incursion: hostiliter in fines Romanos incursionem facit, Liv. 1, 11, 1: prohibere hostem ab incursionibus, Caes. B. G. 6, 10 fin.: subitas hostium incursiones sustinere, Hirt. B. G. 8, 11 fin.: moliri incursionem, Plin. 6, 28, 32, § 146.